Ο ανά χείρας συλλογικός τόμος παρουσιάζει μια σειρά μελετών που εξετάζουν τις απόψεις ενός γαλλόφωνου ψυχαναλυτή, που, όμως, είχε την αμφιλεγόμενη τιμή να έχει “αφοριστεί” από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία (IPA). Αυτές οι μελέτες διερευνούν τη σύλληψη της επιστήμης από τον Jacques Lacan, αλλά και τη σχέση της με την ψυχανάλυση υπό μία οπτική που – υπό ευρεία έννοια – θα εκλαμβανόταν ως διττή. Αυτή περιλαμβάνει, κατά πρώτον, την έρευνα για την “επιστημονικότητα της ψυχανάλυσης” και κατά δεύτερον, την εξέταση αυτού που θα μπορούσε να αποκληθεί ένα είδος της “ψυχανάλυσης της επιστήμης”. Η μελέτη του κάθε κεφαλαίου είναι αυτοτελής και μπορεί να διαβαστεί με τους δικούς της όρους. Παρόλα αυτά, χωρίς να ελαχιστοποιείται η σημασία των μεταξύ τους εντάσεων, πρέπει να σημειωθεί εμφατικά ότι παρουσιάζουν ισχυρές οικογενειακές ομοιότητες που τις συνδέουν σε ένα κοινό ερευνητικό σχέδιο. Στα κεντρικά θέματα που οι συγγραφείς των κεφαλαίων πραγματεύονται και επεξεργάζονται εκ νέου, από διαφορετικές οπτικές γωνίες, συμπεριλαμβάνεται η χρήση των μαθηματικών στη λακανική ψυχανάλυση, η σπουδαιότητα της γλωσσολογίας και των φροϋδικών κειμένων για την προσέγγιση του Lacan, καθώς και η σημασία που αποδίδεται στην ηθική και τον ρόλο του υποκειμένου. (Απόσπασμα από την εισαγωγή της έκδοσης).
μοιραζόμαστε την αγάπη για τα βιβλία και τη γνώση!
