Κάθε φορά που έρχεται το καλοκαίρι η διάθεσή μας για ανάγνωση μεγαλώνει και μπαίνουμε σε μία ευφορία διαρκείας με σύμμαχο τον ήλιο και τη θάλασσα, οι διακοπές είναι το καλύτερο φάρμακο σε μια καθημερινότητα που πολλές φορές μας κουράζει και μας εξουθενώνει. Το βιβλίο έρχεται ως το καλύτερο καταπραϋντικό να μας χαλαρώσει, να μας ερεθίσει το πνεύμα, να μας ξεκουράσει, να συμπληρώσει το παζλ της διασκέδασης και να αποτελέσει τον ιδανικό πιστό σύντροφο. Γιατί όπως αναφέρει και ο Βίκτωρ Ουγκώ “το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει”. Το βιβλίο μπορεί να είναι μυθιστόρημα, ιστορικό, αστυνομικό ή πολιτικό αλλά μπορεί να είναι και δοκίμιο ή ακόμα και ένα από εκείνα τα εφηβικά αναγνώσματα που ποτέ δεν έπαψαν να μας συγκινούν όσα χρόνια και αν περάσουν. Σε κάθε περίπτωση όποιο και αν επιλέξουμε να πάρουμε μαζί μας, ας φροντίσουμε να το έχουμε επιλέξει με βάση το περιεχόμενό του, τη δυνατότητα να μας προβληματίσει με τον τρόπο του, την αλήθεια της ιστορίας και των πρωταγωνιστών του. Και όλα αυτά γιατί ένα βιβλίο είναι σαν τον καρπό του δέντρου που επιλέγουμε με προσοχή στο τραπέζι μας. Η τροφή του μυαλού είναι εξίσου σημαντική με τη τροφή του σώματος και δεν χωρά εκπτώσεις. Παρακάτω σας προτείνω 5 βιβλία που έχουν επιλεχθεί με φροντίδα και με βάση τα παραπάνω κριτήρια, το μόνο που μένει από σας είναι να βυθιστείτε στις σελίδες τους και να τα απολαύσετε!
Eric Vuillard, Ημερήσια διάταξη, Εκδόσεις Πόλις
Ο συγγραφέας κατορθώνει από τη μία με την αφήγησή του να καθηλώσει τον αναγνώστη γιατί δεν φείδεται λόγων, είναι αιχμηρός και ευθύς ενώ από την άλλη να προβάλει ένα επεισόδιο της ιστορίας λίγο γνωστό στους πολλούς. Με μαεστρία επικεντρώνεται στη δραματικότητα και την τραγικότητα των στιγμών αυτών λίγο πριν ξεσπάσει η θύελλα πολέμου απανταχού της Ευρώπης. Οι διάλογοι είναι συγκλονιστικά αποκαλυπτικοί και διαγράφουν την ένταση κάτω από την οποία όλα διαδραματίζονται εντός λίγων ημερών.
Charles Baudelaire, Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής, Εκδόσεις Παπαδόπουλος
Η σειρά Μικρά διαχρονικά είναι ένα κόσμημα που συνεχίζει να εμπλουτίζει και να διακοσμεί τη βιβλιοθήκη μας, είναι μια σειρά που προσφέρει στον αναγνώστη μικρά άγνωστα διαμάντια διαχρονικών λογοτεχνών. Ο συγγραφέας των «Ανθών του Κακού» Σαρλ Μπωντλαίρ, στο ολιγοσέλιδο αλλά πολύ σημαντικό δοκίμιο «Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής» πραγματεύεται ποικίλα θέματα που τον απασχολούν σε σχέση με την αισθητική. Η γραφή του ακολουθεί και εδώ το αίσθημα ευθύνης και τις αρχές που διέπουν τη φιλοσοφία του, τον τρόπο αντίληψής του για τις τέχνες την εποχή των καλλιτεχνικών ζυμώσεων. Με επίκεντρο τον εξαίρετο ζωγράφο Constantin Guys, τον οποίο βέβαια δεν κατονομάζει, μετά από επιθυμία του ίδιου του ζωγράφου να διατηρήσει την ανωνυμία του, αλλά εκθειάζει, περιπλανιέται στα σοκάκια του δανδισμού, της μόδας, της ομορφιάς αλλά υπεισέρχεται πάντα υπό το πρίσμα των τεχνών και σε πιο ευαίσθητα θέματα όπως ο πόλεμος και η απεικόνισή του, η θέση της γυναίκας, η έννοια της νεωτερικότητας. Πρωτοπόρος και τολμηρός, ο Μπωντλαίρ δεν φείδεται λόγων και προκαλεί την εποχή του, όπως έκανε άλλωστε και ως ποιητής.
Χριστόφορος Μηλιώνης, Καλαμάς και αχέροντας, Εκδόσεις Κίχλη
Ο κόσμος του Μηλιώνη είναι ποτισμένος από την ελληνική ιστορία και την ιστορία των ανθρώπων τόσο της πόλης όσο και της υπαίθρου, στο μεταίχμιο της μετάβασης από το αγροτικό στο αστικό τοπίο. Στα πολύ δυναμικά διηγήματα, από όπου λείπει η έντονη δράση αλλά επικρατεί ένας βουβός πόνος, ξετυλίγεται το δράμα μιας Ελλάδας διαλυμένης που δεν εμπνέει στον αφηγητή νοσταλγία, αλλά απογοήτευση, τόσο για τα παρελθόντα όσο και για τα μελλούμενα. Τα πλούσια σε εικόνες διηγήματα, σα να αποτελούσαν πλάνα κινηματογραφικής ταινίας, σκιαγραφούν ένα κόσμο στατικό, ένα κόσμο παροπλισμένο και ο συγγραφέας μιλάει με επιμονή και ζήλο για ανθρώπους του καιρού του, ενός καιρού μελαγχολικού και έντονα δραματικού. Οι άνθρωποί του θύματα της Ιστορίας ή μιας χαμένης γενιάς, κουβαλούν μέσα τους το άρωμα του τόπου τους, αλλά αυτός ο τόπος μοιάζει χαμένος και καταπονημένος από το χρόνο και τα γεγονότα.
Τζον Μπιούκαν, Τα 39 σκαλοπάτια, Εκδόσεις Μίνωας
Σε μία περίοδο όπου ξεπετιούνται αστυνομικά μυθιστορήματα με αμφίβολη αξία και περιεχόμενο, βιβλία όπως Τα 39 σκαλοπάτια, που αν μη τι άλλο ξεπερνάνε τα στενά όρια του αστυνομικού μυθιστορήματος, προσφέρονται για να μας συναρπάσουν και να μας εκπλήξουν ευχάριστα. Έχουν παρέλθει πάνω από 100 χρόνια από την ημερομηνία έκδοσής του και το βιβλίο αυτό με την ατμόσφαιρα που δημιουργεί καταφέρνει και αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη καθώς με όπλο την ιστορία και την πολιτική δράση της εποχής μπορούμε και ξαναζούμε τα συγκλονιστικά γεγονότα των αρχών του 20ου αιώνα. Είναι σαφές πως δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Guardian το επέλεξε ανάμεσα στα 100 καλύτερα μυθιστορήματα της αγγλικής γλώσσας.
Τόμας Χάρντυ, Το ημερολόγιο της Αλίσια, Εκδόσεις Ερατώ
Ο Τόμας Χάρντυ παίζει σε αυτό το διήγημα, που έχει τη μορφή ημερολογίου, με τις ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης φύσης. Ο Χάρντυ, στα περισσότερα μυθιστορήματα του, τα οποία ονομάζει ο ίδιος «μυθιστορήματα χαρακτήρα και περιβάλλοντος» πραγματεύεται με σκληρότητα, τιμιότητα και ειρωνεία τις ανθρώπινες ερωτικές εξάρσεις, τα παιχνίδια της μοίρας που επηρεάζουν τον σύγχρονο άνθρωπο πριν έρθει η βιομηχανική επανάσταση και αρχίζει να διαφθείρει όλο και περισσότερο τον ευάλωτο σε πάθη άνθρωπο. Ο Χάρντυ, σε αυτό το διήγημα, όπως και σε άλλα μυθιστορήματα όπως το Tess of the d’ Ubervilles – το οποίο σύντομα θα μεταφραστεί και αυτό από τις εκδόσεις Ερατώ – ή το Far from the madding crowd – το οποίο πρόσφατα προβλήθηκε στον κινηματογράφο -, καταδεικνύει πόσο ο άνθρωπος παρασύρεται από τη δύναμη της επιθυμίας και δυσκολεύεται να την τιθασεύσει. Στο ημερολόγιο της Αλίσια δε διστάζει να τοποθετήσει τους χαρακτήρες του στο εδώλιο, να τους θέσει ενώπιον των πράξεών τους και να τους ζητήσει να συλλογιστούν για το αξιόποινο των πράξεών τους, να δουν δηλαδή κατάματα τις συνέπειες των αποφάσεών τους.