Μετά το Α’ μέρος και το Β’ μέρος του αφιερώματός μας, στο οποίο παρουσιάστηκαν κάποια υπέροχα βιβλία που σας προτείνουμε για το μήνα Νοέμβριο, συνεχίζουμε εδώ με ακόμη περισσότερα επιλεγμένα αναγνώσματα που θα σας κρατήσουν καλή συντροφιά τον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου.
David Diop, Τη νύχτα, όλα τα αίματα είναι μαύρα, Εκδόσεις Πόλις
Ο Μπίσμαρκ, ο περίφημος Γερμανός καγκελάριος είχε δηλώσει σχετικά με τον πόλεμο το εξής: “Όποιος έχει δει τα μάτια ενός στρατιώτη ετοιμοθάνατου στο πεδίο της μάχης, θα το καλοσκεφτεί πριν ξεκινήσει έναν πόλεμο”. Ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος στοίχισε τη ζωή σε τόσους και τόσους ανθρώπους και προετοίμασε με τη λήξη του έναν ακόμα. Ο Ντιοπ αφηγείται μία ιστορία βγαλμένη από τα σπλάχνα του πολεμικού μετώπου, μέσα από την αφήγηση ενός Σενεγαλέζου που είδε τον παιδικό του φίλο να πεθαίνει τόσο άδικα. Είναι μία πτυχή της ιστορίας που λίγοι γνωρίζουν αλλά πολλοί αξίζει να μάθουν, το γεγονός δηλαδή πως στο πλευρό των Γάλλων πολέμησαν πολλοί Σενεγαλέζοι και πλήρωσαν με το αίμα τους τον αγώνα αυτό. Ο Αλφά Ντιάγε είναι ένας πολεμιστής στα μάτια του οποίου καθρεφτίζεται το ανελέητο μίσος που δημιουργεί ένας πόλεμος και πλέον δίνει μία μάχη δίχως λογική.
Νίκος Βεργέτης, Ιπποκράτους και Ασκληπιού γωνία, Εκδόσεις Κέλευθος
Ο συγγραφέας, σαν τον περιπατητή των δύο όχθεων του Γκιγιόμ Απολιναίρ, περιδιαβαίνει και περιπλανιέται στην πόλη και ως ιμπρεσιονιστής έξω από το εργαστήριό του παρατηρεί τον κόσμο και καταγράφει εικόνες και ανθρώπους. Μέσα από τα διηγήματα που εξυφαίνει ο αναγνώστης μεταφέρεται νοερά μαζί του σε κάθε γωνιά της πόλης με ορμητήριο μία “νεκρή” ζώνη, Ιπποκράτους και Ασκληπιού γωνία. Η πόλη κρύβει αγωνίες, ανησυχίες, υπαρξιακά ερωτήματα, αποκαλύπτει τη ζωή των ανθρώπων της, τους έρωτες, τις εντάσεις, τις αλήθειες και τα ψέματα, όλα αυτά είναι παρόντα στις ιστορίες που ο συγγραφέας πλάθει με γλαφυρό τρόπο κάπως εκκεντρικό αλλά και με αναφορά σε έναν τόπο που όλοι μας καλούμαστε να αγκαλιάσουμε πριν καταδικάσουμε. Η καθημερινότητα στην πόλη μπορεί να πληγώνει, μπορεί να ομορφαίνει, ο συγγραφέας ξεδιπλώνει όλο το φάσμα και τις πτυχές μέσα από το δικό του μοναδικό πρίσμα.
Κριστόφ Ονο-Ντι-Μπιο, Αν πιστέψεις στο θαύμα, Εκδόσεις Πατάκη
Μπορεί η αγάπη να σώσει τον κόσμο συντροφιά με τους μύθους και τις ιστορίες που μας χαρίζει η λογοτεχνία; Η απάντηση ίσως αποκαλυφθεί σε αυτό το εξαίσιας ομορφιάς μυθιστόρημα που με την απαράμιλλη και σαγηνευτική αφηγηματική ροή αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη και τον καθιστά κοινωνό στη μοίρα και το πεπρωμένο του πρωταγωνιστή. Η ζωή μας λένε πως εξαρτάται από τις συναντήσεις που έχουμε και η συνάντηση του Σεζάρ με την Νανά – ποιος ξέρει ίσως εμπνευσμένη από τον Ζολά – είναι καθόλου συμπτωματική αν αναλογιστεί κανείς σε ποιο μετέωρο βήμα βρίσκεται ο ίδιος, δηλαδή λίγο πριν την αυτοκτονία που θα τον λυτρώσει από την απώλεια της αγαπημένης του. Και όμως σε εκείνο το σημείο, σαν νεράιδα παραμυθιού ή από μηχανής θεός εμφανίζεται ένα πρόσωπο με τον οποίο τον συνδέουν πολλά και ξαφνικά το θαύμα είναι πιθανό, τα υπόλοιπα στις σελίδες του βιβλίου.
Αντόνιο Μορέσκο, Το φωτάκι, Εκδόσεις Καστανιώτη
Το φωτάκι είναι ένα πολύ αινιγματικό και μυστηριώδες βιβλίο, ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί γιατί διεισδύει δίχως άλλο στην ψυχή του αναγνώστη που αναζητά την αλήθεια στον γρίφο. Ο συγγραφέας με δεξιοτεχνία και αφηγηματικό οίστρο μας καταθέτει μία ιστορία συναισθηματικά φορτισμένη αλλά και βγαλμένη μέσα από έναν κρυμμένο κινηματογραφικό φακό. Ο αναγνώστης γίνεται δέκτης ενός πολύ περίεργου συμβάντος μιας και το φωτάκι γίνεται η αφορμή για να έρθει σε επαφή ένας άνδρας που ζει στη μοναξιά του με ένα παιδάκι που μοιάζει βγαλμένο από άλλη εποχή. Μήπως οι άνθρωποι του σήμερα δεν μοιάζουν να ζουν μόνοι σαν να ζούσαν απομονωμένοι σε κάποιο χωριό όπως αυτό της ιστορίας αυτής; Ο συγγραφέας εμφυσά στον αναγνώστη το μικρόβιο της επιβίωσης σε μία κοινωνία που είναι γεμάτα τέτοια φωτάκια αλλά το φως των σχέσεων έχει πια χαθεί.
Σάμουελ Μπέκετ, Το τέλος, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια
Ο συγγραφέας του εμβληματικού θεατρικού έργου Περιμένοντας τον Γκοντό γράφει αυτό το σύντομο κείμενο το 1946 στα γαλλικά σε μια εποχή όπου βρισκόταν σε συγγραφικό πυρετό για να αποκτήσει χρήματα, τα οποία είχε ανάγκη. Στον πρόλογο του βιβλίου που έχει αναλάβει η μεταφράστρια Θάλεια Μελη-Χωλλ, μαθαίνουμε πως εκείνη την περίοδο ο Μπέκετ βρίσκεται σε αναστάτωση και βιώνει έντονη πικρία λόγω της άρνησης από την Σιμόν ντε Μπωβουάρ στο κείμενό του. Το τέλος διαπνέεται από μία έντονη θεατρικότητα, σαν να αποτελούσε ένα είδος μονολόγου από πλευράς του ήρωα και αφηγητή. Είναι ένα στοχαστικό και πολύ ιδιόμορφο κείμενο που αποκαλύπτει την έντονη δημιουργική δραστηριότητα του συγγραφέα ενώ ανοίγεται ενώπιον του αναγνώστη και όλος ο εσωτερικός κόσμος και ο ψυχισμός του Μπέκετ, μέσα από ένα αφηγηματικό παραλήρημα δίχως τέλος. Ένας πνευματικός χείμαρρoς που δύσκολα ερμηνεύεται αλλά αξίζει να διαβάζεται.
Ρενέ Ζιράρ, Βία και θρησκεία, Εκδόσεις Νήσος
Ο πολύ σημαντικός φιλόσοφος και ακαδημαϊκός, ο οποίος επηρέασε λογοτέχνες της εποχής του όπως ο Κούντερα, σε αυτό το εξαιρετικά διδακτικό βιβλίο πραγματεύεται τη σχέση μεταξύ θρησκείας και βίας και μας παραθέτει κάποιες βασικές προσωπικές θεωρίες του αλλά και συμπεράσματα από τον στοχασμό του περί του θέματος. Έχει καταγραφεί πολλές φορές το ερώτημα κατά πόσο η κάθε θρησκεία μπορεί να παρασέρνει τους ανθρώπους και να τους οδηγεί σε πράξεις βιαιότητας με όπλο τις θέσεις της έναντι άλλων θρησκειών ή ακόμα και για λόγους υπεράσπισης της ίδιας. Οι σταυροφορίες έγιναν στο όνομα της θρησκείας, η Ιερά Εξέταση καταδίκασε ανθρώπους στο όνομα της θρησκείας, η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου αποτέλεσε πεδίο μάχης και βιαιότητας για την υπεράσπιση της θρησκείας. Όπως και ο ίδιος παραδέχεται η σχέση μεταξύ βίας και θρησκείας είναι συνολικά περιπλεγμένη, ας διαβάσουμε λοιπόν τις θέσεις του και ίσως την κατανοήσουμε καλύτερα.
Στρατής Μυριβήλης, Στη χώρα των αγαλμάτων, Εκδόσεις Εστία
Ένα λογοτεχνικό “ουράνιο τόξο” ξεδιπλώνεται ενώπιον του αναγνώστη βγαλμένο από τα τέσσερα χρωματιστά βιβλία του συγγραφέα της Ζωής εν Τάφω, ο οποίος ξετυλίγει μέσα από αυτά το πολύπλευρο και μοναδικό λογοτεχνικό του πρόσωπο. Έχει γίνει μία επιλογή διηγημάτων από το Πράσινο, το Γαλάζιο, το Κόκκινο και το Βυσσινί βιβλίο, τέσσερα βιβλία που γράφτηκαν πριν και μετά τον πόλεμο έτσι ώστε ο αναγνώστης να λάβει γνώση όλων των πτυχών του κορυφαίου μας συγγραφέα που όσο και να αναλύεται πάντα θα μας εκπλήσσει. Αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι πως ο αναγνώστης μέσα από τα διηγήματα αυτά παρακολουθεί την εξέλιξη του συγγραφέα ως προς το ύφος του και τις προσεγγίσεις της γλώσσας, οι οποίες είναι εμφανείς καθώς κανείς εντρυφά σε καθένα από τα διηγήματα αυτά. Στο Γαλάζιο βιβλίο διαβάζουμε: “Αχάριστη γενεά. Τους έπλασα στην πιο γλυκιά ώρα της αγάπης μου κι αυτοί μου φαρμάκωσαν την καρδιά”. Το στοχαστικό του πνεύμα και η λογοτεχνική του μοναδικότητα πάντα θα μας συντροφεύουν!
