Ο Τζέιμς Ελρόι είναι ένας από τους πιο σημαντικούς εν ζωή Αμερικανούς μυθιστοριογράφους, ο οποίος στα πολλά βιβλία του φροντίζει και συναρπάζει το κοινό με την βουτιά στην ιστορία, την πολιτική και την κοινωνία άλλων εποχών. Πολλά από τα βιβλία του όπως το Λος Άντζελες εμπιστευτικό έχουν μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη με τεράστια επιτυχία. Η τετραλογία του Λος Άντζελες, που προηγήθηκε και μέρος της οποίας αποτέλεσε και το Λος Άντζελες εμπιστευτικό, πραγματοποίησε τεράστια επιτυχία και διαβάζεται μέχρι και σήμερα. Ενώ λίγα χρόνια αργότερα εκδίδει την Τριλογία του Αμερικανικού υποκόσμου με όχημα και πυξίδα και πάλι τα ιδιαίτερα ιστορικά γεγονότα της εποχής του και με επίκεντρο τα όσα εκτυλίχτηκαν στο αμερικανικό πολιτικό στερέωμα. Παραμένει ένας από τους πιο δημοφιλείς συγγραφείς που έχει τον τρόπο να αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη.
Στη δίνη ενός πολέμου και των γεγονότων του
Η Θύελλα αποτελεί το δεύτερο μέρος της νέας τετραλογίας του Ελρόι για το Λος Άντζελες. Επανέρχεται τοποθετώντας στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του για μια ακόμα μια φορά τις ιστορικές εξελίξεις και δη την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, την δραματική επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ και τα όσα διαδραματίστηκαν μέσα σε αυτήν την άστατη περίοδο. Μια περίοδο κατά την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν την συμμετοχή τους στο πλευρό των υπόλοιπων συμμάχων για να αποτινάξουν την ναζιστική απειλή. Η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ προκάλεσε τη μήνι κατά των Ιαπώνων και στο πρώτο μέρος, στο Περφίντια (που επίσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος), το Λος Άντζελες γίνεται και πάλι το επίκεντρο των εξελίξεων με την δολοφονία μιας οικογένειας Ιαπώνων εν μέσω ρατσιστικού παραληρήματος και εκδικητικότητας για τα όσα τραγικά και απάνθρωπα προηγήθηκαν.
Οι χαρακτήρες του Ελρόι για ακόμα μια φορά είναι πρόσωπα αμφιλεγόμενα, πολυσχιδή και πολύ ενδιαφέροντα ως προς την ανάλυση του πρωταγωνιστικού τους ρόλου στα πράγματα. Ο ίδιος χτίζει με δεξιοτεχνία που ποτέ δεν ξέχασε ένα μωσαϊκό χαρακτήρων, αρσενικών και θηλυκών, και μας εντάσσει από την πρώτη στιγμή σε ένα πλαίσιο όπου διαφαίνεται η διαφορετικότητα αλλά και η κοινή συνισταμένη τους που είναι η διαλεύκανση της δολοφονίας αυτής εν μέσω γενικής αναταραχής που είναι αναπόφευκτη. Η αφήγηση είναι καταιγιστική, τα πρόσωπα που εμπλέκονται μας αποκαλύπτουν κρυφές πτυχές της προσωπικότητάς τους και ένας εκ των τεσσάρων που πρωταγωνιστών είναι Ιάπωνας που καλείται να συνδράμει με τις γνώσεις του στο εγκληματολογικό τμήμα. Ο Ελρόι γνωρίζει καλά πώς να καθηλώνει τον αναγνώστη του αφού εμπλέκει και άλλα πρόσωπα που καθιστούν την εξέλιξη των γεγονότων έναν πραγματικό γόρδιο δεσμό.
Ένας κόσμος σε αποσύνθεση
Στο βιβλίο αναφέρεται όλο το ιστορικό πλαίσιο της εποχής με την πάλη που λάμβανε χώρα στην πολιτική και γεωπολιτική σκακιέρα, με πρόσωπα όπως ο Χούβερ και η κυρία Ρούζβελτ. Επιπλέον, από τη μία πλευρά έχουμε το ανερχόμενο φασιστικό μόρφωμα που απειλούσε να διαβρώσει τα πάντα στο πέρασμά του και από την άλλη το κομμουνιστικό κίνημα που υπό την ηγεσία του Στάλιν έμελλε να γίνει το αντίβαρο και το αντίπαλο όσων θα ακολουθούσαν αργότερα με τον Ψυχρό πόλεμο. Ο κόσμος λοιπόν βρίσκεται σε αναταραχή και οι δημοκρατίες σε έντονη απειλή από τις δύο αυτές πολιτικές εκφάνσεις που τότε δεν διέφεραν καθόλου παρά μόνο στον τρόπο έκφρασης των πιστεύω τους. Μέσα σε αυτό το σκηνικό καλείται και ο Ελρόι να στήσει τη δική του ιστορία, η οποία έχει ανηφόρες και κατηφόρες, οι πρωταγωνιστές του έρχονται σε επαφή με σκοτεινές δυνάμεις και πρόσωπα με έντονο εγκληματικό παρελθόν αλλά και παρόν.
“Η Φασιστική Δεξιά. Η Κομμουνιστική Αριστερά. Αποκλίνουσες στη ρητορική. Πανομοιότυπες στον πυρήνα τους. Οι Κόκκινοι ασπάζονται την εξαθλίωση και τάζουν στους χωρικούς νόστιμο χυλό κι έναν ζεστό απόπατο. Φορτώνουν τις ευθύνες στο κεφάλαιο και το συσσωρεύουν για να φτιάξουν στρατόπεδα συγκέντρωσης και τανκς. Οι Ναζί ασπάζονται τους σκανδιναβικούς θεούς και εξυμνούν την τέχνη. Εκθειάζουν τον πολιτισμό, ενώ οι Κόκκινοι τον δυσφημούν ως μπουρζουάδικο. Φορτώνουν τις ευθύνες στους Εβραίους, επειδή οι Εβραίοι διαψεύδουν τη ναζιστική αισθητική που θέλει τα πάντα να είναι ωραία”. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικότατο απόσπασμα της αντιπαλότητας για την κυριαρχία μέσα από διαφορετικές ιδεολογίες, θύματα των οποίων αποτελούν οι απλοί άνθρωποι.
Ο Ελρόι εξελίσσει την αφήγησή του χρονολογικά έχοντας ξεκινήσει από τον βομβαρδισμό στο Περλ Χάρμπορ και ακολουθώντας τη ροή των γεγονότων μέσα από τις μαρτυρίες των τεσσάρων ηρώων του, οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους πολλές φορές καλούνται να ανταπεξέλθουν στο δύσκολο εγχείρημα της αποκάλυψης της ειδεχθούς δολοφονίας και να ξεσκεπάσουν την εγκληματική δράση ώστε να μην οδηγηθούν τα πράγματα ακόμα περισσότερο στα άκρα. Διενεργείται από μέρους του Έλροι, όπως άλλωστε έκανε και στα άλλα βιβλία του, ένα είδος ψυχογραφίας των πρωταγωνιστών του, δείχνοντας την τρωτότητα των συμπεριφορών τους που διέπονται από ανθρώπινες αδυναμίες, συμπάθειες και αντιπάθειες. Στο επόμενο μέρος που λογικά θα κυκλοφορήσει σχετικά άμεσα, θα μάθουμε πώς συνεχίζεται η ιστορία της αφήγησης, μιας και το νήμα της έχει ακόμα πολλά μέτρα δρόμου να διανύσει ώστε να φτάσει στην έξοδο από τον λαβύρινθο, έναν λαβύρινθο που διαμόρφωσε ο Ελρόι με μοναδικό τρόπο.
“Η απολυταρχία θα νικήσει. Ο λαουτζίκος θα προτιμήσει την κομφορμιστική ταυτότητα από το χάος. Με ποιο ψέμα θα συναινέσεις; Ποια στολή της κρυψώνας θα φορέσεις;”.
“Ο οδηγός και ο ένοπλος φρουρός φλυαρούσαν. Μιλούσαν διαρκώς για μπέιζμπολ και για άτακτες στρατιωτίνες. Είχαν βάλει ένα πτυσσόμενο κάθισμα. Ο Ασίντα καθόταν ανάμεσά τους. Ένα συρμάτινο πλέγμα τους χώριζε από τη γιαπωνέζικη πλεμπάγια”.
