Δολοφονήθηκες μια Μεγάλη Παρασκευή του 1865 ενώ ομολογουμένως είχες πολλά ακόμα να προσφέρεις. Άφησες την τελευταία σου πνοή μαχόμενος για τις ιδέες σου και για τις απόψεις σου μα ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει τις μάχες και τους αγώνες που έδωσες για την εδραίωση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των μαύρων από τα δεινά της απανθρωπιάς και της δουλείας, κανείς δεν μπορεί να σε ψέξει πως δεν μόχθησες για να καταστεί η Αμερική ένας τόπος δημοκρατικά εύρωστος. Κανείς δεν είναι σκλάβος σε αυτή τη ζωή ή τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι Αβραάμ και εσύ το γνώριζες καλύτερα από όλους, υπερασπίστηκες με την ίδια σου τη ζωή το δικαίωμα των ανθρώπων να εκφράζονται ελεύθερα, να ζουν υπό κανονικές συνθήκες και να μην υπόκεινται σε βασανιστήρια και εξευτελισμούς εξαιτίας του χρώματός τους και της φυλής τους, αυτό δεν το άντεχες και ήθελες να το δεις να εξαλείφεται οριστικά. Δεν ανεχόσουν την πολύ κακή συνήθεια πολλών συμπατριωτών σου να έχουν ως δούλους ανθρώπους και να τους εκμεταλλεύονται με άθλιο και απάνθρωπο τρόπο, ήθελες με το που έλαβες τα ηνία της εξουσίας να θέσεις τέλος σε αυτή την νοοτροπία που είχε γεννηθεί αιώνες πριν, ήδη από την ανακάλυψη της Αμερικής από τους λευκούς κατακτητές έναντι των ιθαγενών. Καράβια ολόκληρα έφερναν σκλάβους στις ακτές σαν να ήταν ζώα προς εκμετάλλευση, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να γίνεται κτήμα κανενός διότι η χάρτα των ανθρώπινων δικαιωμάτων ορίζει την οντότητα του καθενός και την υπόστασή του. Εσύ λοιπόν πρωτοστάτησες σε αυτό τον άνισο αγώνα και το πλήρωσες με τη ζωή σου μα είμαι βέβαιος πως αν ξαναγεννιόσουν το ίδιο ακριβώς θα έπραττες γιατί ήσουν ένας πολιτικός ανήρ όμοιος με εκείνους της Αρχαίας Ελλάδας, σαν τον Περικλή της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας. Δεν έπαψες στιγμή να συλλογίζεσαι το καλό της κοινωνίας και να επιθυμείς όσο τίποτε άλλο να εξαλείψεις κάθε είδους ανισότητα διότι γνώριζες πολύ καλά πως μια κοινωνία έχει ανάγκη από αλληλεγγύη, σεβασμό και ηθικές βάσεις ώστε να μπορέσει να εξελιχθεί. Αβραάμ δεν ήσουν απλά ένας πρόεδρος που διαχειριζόσουν τις τύχες της χώρας και τα οικονομικά της, υπήρξες ένας φιλόσοφος όμοιος με τον Μάρκο Αυρήλιο, ένας ηγέτης πραγματικός και δεν περιοριζόσουν στα στενά καθήκοντα διακυβέρνησης της χώρας σου. Είχες το θάρρος και την πυγμή να τα βάλεις με όλους και με όλα, να βάζεις στη θέση τους αντιπάλους και εχθρούς που πολλές φορές σου επιτίθονταν με ύπουλο τρόπο γιατί γνώριζαν καλά πως ήσουν επικίνδυνος για τα συμφέροντά τους. Είχες την κακοτυχία να είσαι πρόεδρος μέσα σε έναν αιματηρό Εμφύλιο πόλεμο και να κληθείς να διαχειριστείς την μεγαλύτερη ή μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία των ΗΠΑ. Είχες το σθένος να αντισταθείς σε εύκολες λύσεις και έκανες τα πάντα ώστε να δοθεί ένα τέλος σε έναν ακόμα άδικο πόλεμο και μάλιστα εμφύλιο. Εξάλλου, ήσουν ανέκαθεν υπέρμαχος της ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων μακριά από αιματοχυσίες και εχθρικά πυρά, οι κοινωνίες οφείλουν να διέπονται από ευημερία και προκοπή και όχι να βουλιάζουν στο μίσος και τον αλληλοσπαραγμό είχες δηλώσει. Είχες επίσης κάποτε εκμυστηρευθεί ότι είχες δύο εχθρούς, στο εξωτερικό τον στρατό των Νοτίων και στο εσωτερικό τους τραπεζίτες δανειστές του κράτους. Βρισκόσουν στο θεωρείο θεάτρου και μόλις είχες εκλεγεί εκ νέου πρόεδρος όταν μέλος σπείρας των Νοτίων που δεν ήταν ευχαριστημένοι από τις πράξεις και τις πολιτικές σου, πως να ήταν άλλωστε αφού δεν καταλάβαιναν παρά τον μικρόκοσμό τους, ήρθε θρασύδειλα και πισώπλατα να σου στερήσει τη ζωή με μια σφαίρα στο κεφάλι. Είχε οδηγηθεί εκεί ο δράστης από άκρατο μίσος, μαινόμενος ταύρος σαν σε αρχαία τραγωδία ήρθε να σε σκοτώσει χωρίς εσύ να προλάβεις να αντιδράσεις και αναρωτιέμαι Αβραάμ αν ποτέ σου δεν φοβήθηκες, αν στο πίσω μέρος του μυαλού σου δεν είχες αυτή την υπόνοια πως αυτή η μέρα που θα βρισκόσουν βορά στα χέρια τέτοιων αδίστακτων κακοποιών είχε τελικά φτάσει. Έμοιαζες απροστάτευτος και τελικά ήσουν, ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους χωρίς φρουρά να πηγαίνει στο θέατρο για να παρακολουθήσει μια παράσταση ως ίσος προς ίσους. Και πράγματι αυτός ήσουν εσύ, αυθεντικός και χωρίς κακία για κανέναν όπως άλλωστε είχες δηλώσει απερίφραστα, δεν είχες ανάγκη από προστασία γιατί είχες άριστη γνώση πως το κακό παραμονεύει παντού. Ένιωθες ευσπλαχνία για όλους, είχες μέσα σου το συναίσθημα της καλοσύνης και δεν πνιγόσουν δυστυχής όπως ο δολοφόνος σου και οι συν αυτώ από μνησικακία και δόλο. Υπέγραψες εξαρχής και δίχως καθυστέρηση τη διακήρυξη χειραφέτησης των μαύρων γιατί ένιωθες ένας από αυτούς, δεν χρειαζόταν να είσαι έγχρωμος για να καταλάβεις τον πόνο και τα βάσανα αυτών των ανθρώπων. Έδρασες ακαριαία, μίλησες πολλές φορές δημόσια και ανοιχτά στηρίζοντας με επιχειρήματα τις πάγιες και αταλάντευτες θέσεις σου υπέρ του ανθρωπισμού, δεν δίστασες να επιτεθείς στους εχθρούς σου με μεστό λόγο, να δεχτείς τα πυρά τους και να σταθείς βράχος στις αξίες σου. Μα τελικά η μοίρα σου άλλα προέβλεπε για σένα και δεν πήγες ενάντια σε αυτήν, ήξερες και είχες γνώση μέσα σου πως πήγαινες ενάντια στο ευρύ ρεύμα της κοινωνίας που δεν ήθελε καμία αλλαγή καθεστώτος, ήσουν εκεί να μάχεσαι για τους λίγους και αδύναμους. Γνώριζες πως έπραττες το σωστό και η ιστορία στο χρέωσε αυτό, δίκαια και επάξια. Αβραάμ είχες κάτι βιβλικό πάνω σου όπως υποδηλώνει άλλωστε το όνομά σου μα τελικά η δική σου κιβωτός αν και έσωσε πολλούς ανθρώπους μετέπειτα από τη σκλαβιά δεν μπόρεσε να σώσει εσένα και δεν μπόρεσες δυστυχώς να συνεχίσεις το εξαιρετικό σου έργο, στέρησαν έναν αληθινό κυβερνήτη με όραμα όπως εσύ. Σε ενδιέφερε βαθιά και ουσιαστικά η ενότητα της χώρας και είχες σχέδιο για την επόμενη μέρα, για ένα μέλλον προς όφελος όλων και όχι μιας μερίδας πολιτών. Πίστευες με ζέση στην ομόνοια των ανθρώπων και η πανσπερμία καλού που ήθελες να διαδώσεις γέμιζε το μέσα σου. Είχες δηλώσει εξάλλου πως «πρωταρχικός αντικειμενικός σκοπός μου σε αυτόν τον αγώνα είναι να διασώσω την Ένωση και όχι να διατηρήσω ή να καταργήσω την δουλεία. Αν μπορούσα να σώσω την Ένωση χωρίς να ελευθερώσω ούτε έναν σκλάβο θα το έκανα. Κι αν μπορούσα να τη σώσω ελευθερώνοντας όλους τους σκλάβους, θα το έκανα. Κι αν μπορούσα να τη σώσω ελευθερώνοντας μόνο μερικούς και αφήνοντας κάποιους άλλους, και πάλι θα το έκανα». Και βέβαια σε σένα αποδίδεται και η περίφημη πια φράση πως δεν με απασχολεί αν ο Θεός είναι με το μέρος μας. Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι αν εμείς είμαστε με το μέρος του Θεού, γιατί ο Θεός έχει πάντα δίκιο. Μα ο Θεός ήταν με το μέρος σου μια για πάντα για αυτό όρισε για σένα ένα τέτοιο πεπρωμένο διότι σε έστειλε αμνό ανάμεσα σε λύκους, σε άφησε να θέσεις τους όρους και τις βάσεις μιας καλύτερης κοινωνίας και όταν ήρθε το τέλος της επίγειας αποστολής σου αποφάσισε να σε πάρει κοντά του μιας και έθεσε αποστολή στον επόμενο μάρτυρα της Ιστορίας. Τέτοιοι υπήρξαν πολύ Αβραάμ πολύ μετά από σένα οπότε μην νιώθεις μόνος, να νιώθεις πως το έργο σου όχι μόνο δεν σταμάτησε με τον θάνατό σου αλλά ο θάνατός σου και ο δραματικός τρόπος του θανάτου σου υπήρξαν τελικά η αφορμή για τις μεγάλες αλλαγές που εσύ τελικά δεν πρόλαβες να δεις να συμβαίνουν ενώ ήσουν ζωντανός και ακμαίος. Υπηρέτησες την πατρίδα σου ανιδιοτελώς και με ζήλο θρησκευτικό, με ευλάβεια, ταπεινότητα και αφοσίωση και εκείνη σου χρωστάει πολλά για την συμβολή σου στον εκδημοκρατισμό της. Είναι άνθρωποι σαν και σένα, άνδρες με ανάστημα και σθένος εσωτερικό, πραγματικοί μαχητές των ιδεών τους που δεν σκέφτονται το πολιτικό κόστος και πορεύονται χωρίς να παρεκκλίνουν από αυτά που έχουν κατά νου να πράξουν. Πάλεψες με τις δυνάμεις του κακού και έχασες, δεν έχασαν όμως οι ιδέες σου διότι η δύναμη του λόγου σου ήδη από τότε είχε διαχυθεί στα σπλάχνα της κοινωνίας και είχες σπείρει τον καρπό. Αβραάμ, στο όνομά σου η Ιστορία πίνει νερό και σε ξεχωρίζει ως έναν εμβληματικό ηγεμόνα, αυτόν για τον οποίο είχε μιλήσει και ο Μακιαβέλι στο βιβλίο του. Τιμή και δόξα στο όνομά σου και καλή αντάμωση στους διαδρόμους του οίκου όπου βρίσκεσαι δαφνοστεφανωμένος και ήσυχος πως έπραξες το καθήκον σου και με το παραπάνω!
—————————————————————————-
Ο Αβραάμ Λίνκολν (αγγλικά: Abraham Lincoln, 12 Φεβρουαρίου 1809 – 15 Απριλίου 1865) ήταν ο 16ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και η εν ψυχρώ δολοφονία του συγκλόνισε την Αμερική σε μια μάλιστα πολιτικά, ιστορικά και κοινωνικά κρίσιμη συγκυρία. Το 1860 έθεσε υποψηφιότητα για τον προεδρικό θώκο, τον οποίο και κέρδισε παρ’ όλο που στις νότιες πολιτείες δεν κατόρθωσε να επιβληθεί. Στο μήνυμα προς τον αμερικανικό λαό, τον Μάρτιο του 1861, διακήρυξε πως προσωρινά η δουλεία θα συνεχιζόταν αλλά δεν θα επεκτεινόταν. Τον Απρίλιο του 1861 ξέσπασε ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος. Την Πρωτοχρονιά του 1863 υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων, το οποίο μπήκε ως τροπολογία στο σύνταγμα το 1865. Το 1864, ύστερα και από τις συνεχείς νίκες του στρατού, εκλέχτηκε για δεύτερη φορά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών με ποσοστό 55%. Η πολιτική του κληρονομιά και το στίγμα που άφησε στις επόμενες γενιές προέδρων και πολιτικών ανδρών ήταν αυτό που έλαβε και εκείνος από πολιτικούς όπως ο Τόμας Τζέφερσον και ο Τζορτζ Ουάσινγκτον.
