Πώς μπορείς να μην γράψεις, να μην καταθέσεις τα εσώψυχά σου και τις αγωνίες σου όταν έχεις στην πλάτη σου την Ιστορία την οποία έχεις ζήσει από πρώτο χέρι και την κουβαλάς πάνω σου; Πώς να αντισταθείς στο έργο της γραφής όταν η Ιστορία σε καλεί να αναμετρηθείς και να συνομιλήσεις μαζί της; Ο Στέλιος Νέστωρ, ένας αριστερός από άλλες εποχές, αφηγείται σε αυτό το βιβλίο, που θυμίζει βιογραφία αλλά δεν είναι, το αποτύπωμα της Ιστορίας στη ζωή του, την πολυτάραχη ζωή του ξεκινώντας από την δικτατορία του Μεταξά μέχρι και το πρόσφατο σήμερα. Με έντονο το συγκινησιακό φορτίο στους ώμους του, ο Νέστωρ αφηγείται τα όσα ο ίδιος βίωσε και αναδεικνύει την σύγχρονη ιστορία μέσα από μια διαφορετική ματιά γιατί ο ίδιος υπήρξε κομμάτι της ιστορίας και ο λόγος του μοιάζει με το πατημένο χώμα που αναπνέει.
Πρόκειται για ένα δεξιοτεχνικά δοσμένο μωσαϊκό Ιστορίας στο οποίο ο Νέστωρ ξεδιπλώνει όλα τα συμβάντα που σημάδεψαν τόσο τον ίδιο όσο και τη χώρα. Μια χώρα σε στροβιλισμό πολιτικών και κοινωνικών αναταράξεων, μια χώρα που μέσα από το μυθιστόρημα ξαναζεί την ιστορία της, τα μελανά της σημεία, τα δάκρυά της και τα επιτεύγματά της. Γνήσιος ανταποκριτής και παρατηρητής μιας πατρίδας που πόνεσε αλλά δεν λύγισε μιλά για τους ανθρώπους που συνάντησε μέσα από μια γλώσσα που αγγίζει τις καρδιές και κάνει τις ψυχές να νοσταλγήσουν για τα περασμένα, γιατί η μνήμη είναι πολλές φάρμακο και γιατρειά. Η δική του ζωή εξάλλου, έτσι όπως την περιγράφει, είναι συνυφασμένη με μια σειρά καίριων και ιστορικών γεγονότων που επηρέασαν τον ρου της εξέλιξης του βίου του και μας τα καταμαρτυρά χωρίς φειδώ και χωρίς επιφυλάξεις.
