“Η πικρή αλήθεια είναι πως άνθρωποι σαν εμάς έχουν περιορισμένη επιλογή, γι’ αυτό αφήνουμε τις τύχες μας στα χέρια εκείνων των σπουδαίων προσωπικοτήτων που βρίσκονται στην καρδιά των γεγονότων αυτού του κόσμου, ενώ εμείς προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας. Ποιος ο λόγος να ανησυχούμε πάρα πολύ για το τι μπορούσε ή δε θα μπορούσε να είχε κάνει κανείς για να ελέγξει την πορεία που πήρε η ζωή του;”, γράφει ο Ισιγκούρο για λογαριασμό του μπάτλερ Στίβενς. Ο τελευταίος, ο κύριος πρωταγωνιστής του βιβλίου, είναι ο άνθρωπος που αφηγείται μέσα από τις σελίδες μία ολόκληρη ζωή υπό την σκιά λόρδων, τους οποίους και υπηρέτησε με αφοσίωση και αυταπάρνηση. Αφηγείται όμως και την γνωριμία του με προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής, πρωθυπουργούς και υπουργούς Εξωτερικών τους οποίους και συναναστράφηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του ως μπάτλερ.
Ο Άντονι Χόπκινς που τον ενσάρκωσε στην ομώνυμη ταινία είναι μία εξαιρετική αποτύπωση του προσώπου και της μορφής αυτού του χαρακτήρα και της φυσιογνωμίας ενός μπάτλερ που άφησε το στίγμα του στην λογοτεχνική ιστορία. Ίσως αν κάποιος τον ζωγράφιζε σίγουρα θα ήταν ένας μεσήλικας κύριος, ευθυτενής και ευρυμαθής, αριστοκρατικός και ευγενής στα χαρακτηριστικά του, ένας λόρδος ο ίδιος στην υπηρεσία λόρδων, ίσως ιδανικά από τα χέρια του Λούσιαν Φρόιντ. Ο τελευταίος θα τον είχε αποδώσει περίφημα και θα είχε φιλοτεχνήσει την προσωπογραφία αυτού του ήρωα που αφηγείται τα όσα έζησε υπό την σκιά του πατέρα του που επίσης υπήρξε περίφημος μπάτλερ αλλά και όσα βίωσε όντας υπεύθυνος προσωπικού. Ακέραιος και επιμελής στα καθήκοντά του δεν έδωσε ποτέ δικαίωμα αμφισβήτησης των ικανοτήτων του και αν διαβάσει κάποιος το βιβλίο ξετυλίγεται το κουβάρι της αντικειμενικής του κρίσης αλλά και των κρυφών του αδυναμιών, άνθρωπος γαρ.
