Ο αμερικανός ιστορικός Hayden White (1928-2018), συγγραφέας του διαβόητου Metahistory: The historical imagination in nineteenth-century Europe, ριζοσπαστικοποίησε τον τρόπο ανάγνωσης της εξ-ιστόρησης της Ιστορίας. Υποστήριξε ότι η ιστορική συγγραφή είναι δομικά συνδεδεμένη με τη λογοτεχνική συγγραφή και ότι το ιστορικό κείμενο εξ-υφαίνεται μέσα από αφηγηματικά νήματα με στόχο το νόημα της ίδιας της Ιστορίας· στόχος που, δυστυχώς ή ευτυχώς, διαφεύγει συνεχώς από τους ιστορικούς, τουλάχιστον με τους όρους της αντικειμενικότητας και της επιστημονικής αλήθειας που απαιτούν όσοι επιμένουν να βλέπουν το επιστημολογικό καθεστώς της ίδιας της ιστοριογραφίας ως μια υπόσταση εκτός ιστορίας. Στο δοκίμιό του με τίτλο “Η ερμηνεία στην Ιστορία”, ο White συνοψίζει το επιχείρημά του γύρω από τη διαμάχη της “θετικιστικής” και της “αφηγηματιστικής” θεώρησης σχετικά με το ερώτημα του επιστημολογικού καθεστώτος της ιστοριογραφίας, δείχνοντας ότι το ερώτημα του πώς γράφουμε την ιστορία είναι, εν τέλει, το ερώτημα του πώς διαβάζουμε και του πώς αφηγούμαστε την ιστορία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

“Μια ιστορική αφήγηση είναι αναγκαστικά ένα κράμα επαρκώς και ανεπαρκώς εξηγηθέντων συμβάντων, ένα συνονθύλευμα εδραιωμένων και συναγόμενων δεδομένων, ταυτόχρονα μια αναπαράσταση που είναι μια ερμηνεία και μια ερμηνεία που εκλαμβάνεται ως μια εξήγηση της όλης διαδικασίας που αντικατοπτρίζεται στην αφήγηση”. (Hayden White)