Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος για να υπερασπίσει την επιθυμία του να συσχετιστεί ερωτικά με το πρόσωπο που λαχταρά; Πόσο επικίνδυνος μπορεί να καταστεί εκείνος που επιθυμεί και πόσο ευάλωτος και απειλημένος μπορεί να αισθανθεί εκείνος που δέχεται τα βέλη της επιθυμίας αυτής; Αυτό πραγματεύεται η συγγραφέας, εκεί εστιάζεται η πάλη ανάμεσα στις δύο πλευρές σε αυτή την αντιπαλότητα με το βλέμμα στραμμένο στον υπόγειο πόλεμο μεταξύ φωνής και σιωπής. Η ερωτομανία της Κ. διατρέχει το είναι της, την κυριεύει, την θολώνει και της ξυπνάει τα πιο άγρια ένστικτα πόθου, τέτοια που η Λώρα νιώθει πως βάλλεται από ένα θηρίο έτοιμο να την κατασπαράξει και για αυτό εξαφανίζεται μήπως και μπορέσει να διασώσει ότι σώζεται από την κυριαρχία της προσωπικότητάς της, από την ύπαρξή της. Καθ’ όλη τη διάρκεια της αφήγησης θύμα και θύτης έρχονται αντιμέτωπες η μία με τον αρρωστημένο πόθο της και την με κάθε τρόπο έκφραση αυτού ενώ η άλλη επιχειρεί με κάθε τρόπο να αποκρούσει τον ορυμαγδό των ερωτικών μηνυμάτων που σαν χείμαρρος καταφθάνουν.