“Στην πρώτη φωτογραφία, η μικρή Ανν φοράει μαύρο κομπινεζόν και από κάτω μόνο τις κάλτσες της και ζαρτιέρες αζούρ, παρόμοιες με εκείνες που είχα ήδη θαυμάσει στους κήπους του Μπαγκατέλλ. […] Η κοπέλα στέκεται όρθια, κοντά σε μια κολόνα, στην ίδια στάση στην οποία την είχε τοποθετήσει η Κλαιρ για να κρύψει το κλεμμένο τριαντάφυλλο κάτω από το φόρεμα. […]
Στη θέση του φορέματος, υπάρχει μόνο το κομπινεζόν ανασηκώνει με τα δυο χέρια το ελαφρύ ύφασμά του, εκθέτοντας στα βλέμματά τους μισάνοιχτους μηρούς…”
Αυτό που παρακολουθούμε στην Εικόνα είναι ένα αλληγορικό πορνογραφικό παραμύθι, μια σαδομαζοχιστική ιστορία αγάπης – και τα δύσβατα στάδια του έρωτα που οδηγούν στην (όποια) ολοκλήρωση του. Μια απολαυστική, όσο και οδυνηρή ερωτική εξομολόγηση – και ταυτόχρονα αποπλάνηση.
Η Susan Sontag συγκαταλέγει την Εικόνα στα πέντε υποδειγματικά πορνογραφικά έργα τα οποία αίρονται στο επίπεδο της λογοτεχνίας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)