Ο Γκομπρόβιτς, σε αυτό το μυθιστόρημα που γράφτηκε το 1964 ξεπερνάει κάθε τυπικότητα και κάθε μανιέρα και μας καλεί να εντρυφήσουμε σε μία πραγματικότητα μακριά από στερεότυπα. Παρουσιάζει τον μικροαστισμό των ανθρώπων, αυτών που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και βυθίζονται ο καθένας στις δικές του προσλαμβάνουσες ακυρώνοντας κάθε διάθεση για συμμετοχή. Ο Γκομπρόβιτς εγκιβωτίζει το παράδοξο παρέα με το φιλοσοφικό στοιχείο, το ιλαρώδες με το ανεξήγητο, σε ένα σύγγραμμα που κρύβει μία τρέλα και μία παρωδία όμοια με αυτή του Μπορίς Βιάν στον Αφρό των Ημερών με την διαφορά πως εδώ ο Γκομπρόβιτς έχει την τάση να σαρκάζει καταστάσεις, να είναι καυστικός με τα κοινωνικά δρώμενα σε μία πολωνική κοινωνία που γνώρισε και από την οποία θέλησε να απαλλαγεί γιατί αυτή τον αρνήθηκε. Έφυγε για το Παρίσι όταν στην Πολωνία του απαγορεύτηκε η έκδοση των έργων του, σαν ο ίδιος να ήταν μίασμα και απειλή για το γίγνεσθαι της πατρίδας του.