Ο τρόπος που σκέφτομαι είναι καρπός των στοχασμών μου ͘ είναι αποτέλεσμα της ύπαρξής μου, της εσωτερικής μου συγκρότησης (…). Ακολουθώ αυτές τις αρχές και αυτές τις ορέξεις μέχρι φανατισμού, και ο φανατισμός είναι το προϊόν της καταδίωξης των τυράννων μου. (…) Θα το δηλώσω σε όλον τον κόσμο είχες πει και δεν έχω λόγο να σε αμφισβητήσω γιατί ο έρωτας με τον στοχασμό δεν απέχουν πολύ, συγκοινωνούντα δοχεία είναι. Ήσουν ένας φιλόσοφος του έρωτα και ένας ορεξάτος ερωτύλος που δεν έκρυψε ποτέ τις άγριες μα πάνω από όλα ειλικρινείς διαθέσεις του για εξάρσεις και ακολασίες. Στο κάτω κάτω της γραφής γιατί όχι, ο έρωτας είναι μια πράξη βαθιά λυτρωτική και ανθρώπινη, είναι το απαύγασμα της ψυχικής ανάτασης και κανείς δεν κατάλαβε γιατί πρέπει να λιθοβολείται μα να υμνείται. Εσύ υπηρέτης ενός έρωτα δίχως όρια και περιορισμούς αναλώθηκες να πείσεις τους δήθεν ηθικούς περί του αντιθέτου αλλά αν συμφωνούσαν μαζί σου Μαρκήσιε θα ξεμπρόστιαζαν το είναι τους και άντε μετά να πείσουν πως είναι κάτι άλλο από αυτό που εκφράζουν. Εσύ πάλι, χωρίς επιφυλάξεις, δίχως δήθεν και αλλά, μα με ορμή και τόλμη, με πάθος και χωρίς φόβο, με ευθύτητα, με τρυφερότητα και λαγνεία στάθηκες στο ύψος των ερώτων σου, σε εκείνο το πεδίο δράσης σου που μίσησαν οι γύρω σου από φθόνο και ανικανότητα να νιώσουν την λαχτάρα σου και να γευτούν τον πραγματικό έρωτα. Ήσουν ερωτευμένος με τη ζωή και ήθελες να κάνεις και τους άλλους να ερωτευτούν, αυτή είναι η δική σου αλήθεια μα πρόκειται για ένα εγχείρημα που πονάει. Εξορίστηκες και φυλακίστηκες όχι μόνο για τις ιδέες σου και τις σκέψεις σου μα γιατί ήσουν ελεύθερος χωρίς δεσμά, χωρίς κανένας γύπας να σου τρώει το συκώτι και εσύ να το υπομένεις. Ο έρωτάς σου ήταν θεός, ένας θεός φτερωτός και ένας έρως ακαταμάχητος, ασυγκράτητος και ορμητικός, ένας έρωτας ενεργητικός που τους ήθελε όλους κάτω από την σκέπη του να τους χαρίζει μαγικές στιγμές ηδονής και χαράς. Μα τι εποχή και η δική σου βρε Μαρκήσιε, μια εποχή όπου στα κλειστά δωμάτια γίνονταν τα Σόδομα και τα Γόμορα, ξέρεις εσύ, ενώ έξω με το σταυρό στο χέρι πήγαινε ο κλήρος να προσκυνήσει γιατί τίποτα δεν επιτρεπόταν παρά μόνο η πίστη στο θείο. Βρώμικος κόσμος και υποκριτής, βουτηγμένος στη λάσπη της προσποίησης. Ήσουν προορισμένος για άλλον κόσμο, για άλλη εποχή, για άλλους ανθρώπους μα αυτοί είναι οι άνθρωποι, μνησίκακοι, μικροπρεπείς, γεμάτοι συμπλέγματα και παρωπίδες. Εσύ αθώος και αυθεντικός διείσδυσες στις ζωές των ανθρώπων για να τους εμφυσήσεις αυτό το πάθος σου, να νιώσουν και εκείνοι τον ερωτισμό στο πετσί τους και να ανυψωθούν τα σώματα και οι ψυχές τους σε μια θεία ελεγεία μακριά από πρέπει. Σαδιστή σε είπαν γιατί επιθυμούσες να ζεις τη ζωή στο έπακρο και να βιώνεις το κάθε συναίσθημα όσο πιο έντονα γίνεται. Πουθενά καμία Αγία Γραφή δεν γράφει πως είναι αμάρτημα να ερωτεύεσαι και να ικανοποιείσαι από αυτόν, όσο ακραίες και αν είναι οι εκδηλώσεις του. Κανένας νόμος δεν νομιμοποιεί φυλάκιση σε αυτόν που δεν βλάπτει μα εκφράζεται δημοκρατικά, να και εσύ Σωκράτης ανάμεσα στους δήθεν ηθικούς. Στα λέω όλα αυτά γιατί είμαι με το μέρος σου, πιστός συμπαραστάτης σου και αναγνώστης σου σε μια ζωή που δεν έχει ανάγκη σκοτάδια μα μόνο φως και ελπίδα, χαρές και γοητεία μακριά από την θλίψη, αυτά που εσύ προσέφερες αθυρόστομε δήμιε. Δεν κρύβεις την φιλοσοφία σου καθώς δεν περιορίζεσαι, δεν ελέγχεις και δεν θέλεις επ’ ουδενί να ελέγξεις τις ορμές σου ενώ εξωτερικεύεις αυτό που σου υπαγορεύει η συνείδησή σου μακριά από κανόνες και πρέπει. Εξωθείς τον άνθρωπο και δη τη γυναίκα στην οριστική απελευθέρωση από τα ήθη της εποχής, δηλαδή έναν σεξουαλισμό χωρίς ενοχές και εμποτισμένο με μια αχαλίνωτη επιθυμία για συνεύρεση. Κανείς δεν πέθανε, κανείς δεν υπέστη βλάβη από τον άκρατο ερωτισμό, ίσα ίσα οι χυμοί της απόλαυσης αυτής ήταν ευεργετικοί, εξέπεμπαν υγεία και το άρωμα του πόθου πλημμύριζε την ψυχή που πάντα έχει ανάγκη από εκτόνωση. Υπέρτατη αξία έχει για σένα η ατομική ικανοποίηση και για αυτό το λόγο κάθε εμπόδιο που θα οδηγούσε σε αυτήν πρέπει να ξεπεραστεί. Βάλλεις κατά των νόμων που αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα της απόλαυσης της ηδονής και του ερωτικού πόθου, εναντιώνεσαι στην εκκλησία και τις ψεύτικες και δήθεν καλόπιστες διδαχές της. Ανοιχτά την κατηγορείς πως βάζει προσχώματα για να ικανοποιεί τα μέλη της και τις ανήθικες ορέξεις τους μέσω άλλων διαδρόμων, καθόλου ενάρετων. Επιτίθεσαι σε μια εκκλησία για την οποία ο Χριστός είχε πει πως διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο, τότε που τα είχε βάλει στην Ιερουσαλήμ με τους υποκριτές εκπροσώπους της. Από τότε τίποτα δεν άλλαξε, πίστεψέ με. Τόσους αιώνες μετά και η οπισθοδρομική εκκλησία βάζει ακόμα επιβραδυντή στη χαρά του ανθρώπου με διάφορα προσχήματα που μόνο αγαθά δεν είναι. Με το δίκιο σου αντιτίθεσαι στις πεποιθήσεις για τάχα έννομο βίο και ηθική γιατί αυτά τα διδάγματα δεν αφήνουν τον άνθρωπο να εκφράσει την αρχέγονη αποστολή της φύσης του, δεν τον απελευθερώνουν και δεν τον αφήνουν να νιώσει τον πραγματικό του πόθο που είναι οι ερωτικές περιπτύξεις. Γιατί μέσω των περιπτύξεων αυτών τελικά θα οδηγηθεί στην ολοκλήρωσή του, στην εξύψωσή του, στην αποκορύφωσή του. Εσύ αντιπαρατίθεσαι σφόδρα σε ό,τι οπισθοδρομικό και σε ό,τι συντηρητικό υπάρχει και βάζει σε κίνδυνο τις αρχές σου. Θα προκαλέσεις σκάνδαλο με τα γραπτά σου, θα λογοκριθείς έντονα για τις θεωρίες σου και τα βιβλία σου ενώ θα καταδικαστείς σε φυλάκιση για ανάρμοστη συμπεριφορά και διαταραγμένες απόψεις, άκουσον άκουσον. Εσύ ο εκκεντρικός πρίγκιπας της ερωτικής τέχνης, ο δεξιοτέχνης των ερώτων που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε όντα χαρούμενα και ευδιάθετα γεμάτα ευδαιμονία είσαι τώρα στην φυλακή ωσάν να ήσουν ένας κοινός εγκληματίας ενώ δεν είσαι παρά ένας λωποδύτης καρδιών που διψούν για ερωτικά πάθη. Μόνο που οι ιδέες και οι απόψεις δεν φιμώνονται με την φυλάκιση, το αντίθετο συμβαίνει καθώς ξεχύνονται ακόμα πιο επαναστατικές και γεμάτες δύναμη να κατακλύσουν εκείνους που τόλμησαν να τις νουθετήσουν και να τις χειραγωγήσουν με τέτοιον αήθη τρόπο. Εσύ με τα βιβλία σου και τις ρηξικέλευθες έννοιές σου έρχεσαι να ταράξεις τα νερά και να προκαλέσεις σκάνδαλο με τις υπέροχα διεστραμμένες ιστορίες σου, τις ιστορίες που η ζωή της ζήτησε. Και βέβαια τις πράξεις σου, τις ερωτοσταλμένες πράξεις γιατί υπήρξες ένας μυσταγωγός και ένας Σειλινός περά κάθε αμφιβολίας. Πράξεις, οι οποίες πηγάζουν από ένα υποσυνείδητο που δεν λειτουργεί απάνθρωπα αλλά υπηρετεί μία καθαρή πνευματική διέγερση η οποία ενέχει σε πρώτο βαθμό το ερωτικό σκίρτημα που αγγίζει ή ίσως και υπερβαίνει τον πυρετό των πόθων του πολλές φορές σε βαθμό ακραίο ή ίσως και ακατανόητο. Καλείς μέσω των ιστοριών σου τους ανθρώπους να νιώσουν την ελευθερία της ερωτικής περιπέτειας και να μην ντραπούν να εκτονωθούν μέσω ενός φτερωτού Θεού που ποτέ δεν παύει να χειραγωγεί τους ανθρώπους και να εξαπολύει τα βέλη του. Σε κάθε ευκαιρία υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου και τις απόψεις σου παρακάμπτοντας κάθε ηθική αναστολή, ξεδιπλώνεις όλο το κουβάρι των προκλητικών και χυδαίων σκέψεών σου. Δεν διστάζεις να αποκαλύψεις όλες τις ορέξεις σου, τις πιο ακραίες διαθέσεις σου, τα ερωτικά και σκανδαλώδη όργια που σε στοιχειώνουν, να κατευθύνεις τα θύματά σου ως ένδοξος και αποφασισμένος δήμιος στο δρόμο της απόλαυσης και τελικά να αφυπνίσεις τον άνθρωπο της εποχής του ώστε να επανέλθει στη φύση που του έχει ορίσει ο υπέρτατος και μοναδικός θεός του έρωτα. Να η υπέρτατη λοιπόν αποστολή σου, αυτό το ιερό σου καθήκον να γίνεις ο εξουσιαστής της ηδονής και να μεταφέρεις τους ανθρώπους σε ένα πρωτόγνωρο σύμπαν μακριά από τη μιζέρια της καθημερινότητας που τους πνίγει. Και με τον ρόλο σου αυτό η κοινωνία αποφασίζει να σε τιμωρήσει σαν τον πιο φρικτό εγκληματία και να σε αποκηρύξει γιατί τόλμησες να μιλήσεις την γλώσσα της αλήθειας σαν άλλος Γαλιλαίος ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης. Και εσύ τους απαντάς κατάμουτρα πως είμαι ένας ακόλαστος, αλλά δεν είμαι εγκληματίας ούτε δολοφόνος, και αφού με εξαναγκάζουν να τοποθετήσω την απολογία μου δίπλα στη δικαίωσή μου, θα πω λοιπόν ότι πιθανότατα αυτοί που τόσο άδικα με καταδικάζουν δεν είναι σε θέση να αντισταθμίσουν τις αισχρότητές τους με καλές πράξεις τόσο πασιφανείς σαν αυτές που εγώ μπορώ να αντιτείνω στα σφάλματά μου. Απευθυνόμενος στην κυρία ντε Σαντ εκφράζεις τη μελαγχολική σου διάθεση για το γεγονός πως παραμένεις φυλακισμένος σε τέσσερις τοίχους σαν αυτό να ήταν η απόλυτη καταδίκη σου, ο τελειωτικός εξευτελισμός σου, το επαίσχυντο τέλος σου, εσύ που τελικά έχεις τόσα να προσφέρεις στην ηδονική ανάταξη των ανθρώπων, στη λύτρωση των πόθων που παραμένουν έγκλειστοι σε υπόγεια σοκάκια υποκρισίας που κανείς δεν θέλει να αποφυλακίσει. Σε κρατούν έγκλειστο γιατί φοβούνται την αλήθεια σου, φοβούνται τις ιδέες σου και σε θεωρούν επικίνδυνο, για αυτό και δίκασαν και σταύρωσαν τον ίδιο τον Χριστό. Δεν είσαι ένας απλός ακόλαστος όμως, είναι ένας φιλόσοφος με εκκεντρικές και προχωρημένες απόψεις για την εποχή σου, είσαι ένας αληθινός στοχαστής της ζωής που λαχταρά να βγει έξω από τα τετριμμένα, στα άκρα που εκείνος θερμά και αβίαστα προτείνει. Η ουσία της φιλοσοφίας σου είναι σωστή όταν αρνείσαι οποιονδήποτε εξουσιαστή των ανθρώπων όπως για παράδειγμα την Εκκλησία και το υποκριτικό ηθικό πλεονέκτημα, δεν υπάρχει ηθικό πλεονέκτημα φτιαγμένο από ανθρώπους, εσύ απλά πρεσβεύεις την ψυχική ανάταση μέσω του έρωτα, μια ανάγκη που για πολλούς λόγους ήταν κλειδωμένη στα υπόγεια για να σιωπά και εσύ την ξύπνησες. Είσαι ένας Δον Κιχώτης κάπως παραλλαγμένος αλλά το γεγονός πως οι ερωτικοί πόθοι έλαβαν άλλη ερμηνεία από τα χέρια σου και έγιναν πιο λαϊκοί και με λιγότερη λογοκρισία στο οφείλουμε σε σένα τον μάγο και μεγιστάνα του ερωτικού λόγου που έστω και αν δεν συμφωνούμε μαζί σου σε όλα αναγνωρίζουμε την αυθεντικότητά σου και σίγουρα ταυτιζόμαστε με το παρακάτω λόγια σου όταν με ειλικρίνεια και αλήθεια απευθύνεσαι σε εμάς και μας εκμυστηρεύεσαι πως ο τρόπος που σκέφτομαι είναι ο καρπός των στοχασμών μου. Είναι αποτέλεσμα της ύπαρξής μου, της εσωτερικής μου συγκρότησης. Δεν είναι στο χέρι μου να τον αλλάξω. Δεν θα είναι ποτέ και δεν θα το κάνω. Αυτός ο τρόπος σκέψης που κατακρίνετε αποτελεί τη μόνη παρηγοριά της ζωής μου. Αχαλίνωτες ερωτικές και ονειρικές διαδρομές δημιούργησες, χάραξες το δρόμο της ερωτικής λογοτεχνίας και έμεινες στην ιστορία για το θάρρος σου να κόψεις τον γόρδιο δεσμό της σεμνοτυφίας για χάρη της έκστασης. Τα κείμενά σου, ιερά δισκοπότηρα για μια ζωή δίχως ψεύτικες επιταγές αποτελούν φάρο εξέλιξης και λύτρωσης για το μέσα μας. Καλή αντάμωση καλέ μου Μαρκήσιε!
—————————————————————————
Ο Ο Ντονασιάν Αλφόνς Φρανσουά, Κόμης ντε Σαντ (Παρίσι, 2 Ιουνίου 1740 – Σαραντόν Σαιν Μορίς, 2 Δεκεμβρίου 1814), ευρύτερα γνωστός ως Μαρκήσιος ντε Σαντ (όπως ονομαζόταν πριν το θάνατο του πατέρα του και τη λήψη του τίτλου του κόμη), επικαλούμενος από τους θαυμαστές του ο «Θεϊκός Μαρκήσιος», ήταν Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος με ηδονιστικές, κυρίως, και αθεϊστικές θεωρήσεις, που κατέστη περιώνυμος για τη γενετήσια διαστροφή της απόλαυσης του εκδηλούμενου φόβου, τρόμου και πόνου που προκαλούσε στις συντρόφους του, όπου και εκ του τίτλου του η καθιέρωση του όρου σαδισμός. Στα γραπτά του ξεδιπλώνει όλο το εύρος των ερωτικών φαντασιώσεων που κατά τον ίδιο απελευθερώνουν τον άνθρωπο από τα δεσμά μιας ψεύτικης θρησκόληπτης ουτοπίας που τον θέλει υποτακτικό σε κάθε τι που τον λυτρώνει. Γενναίος υπερασπιστής των θέσεών του καταδικάστηκε και φυλακίστηκε από την Εκκλησία για προσβολή των ιδεωδών της και για αποπλάνηση του κλήρου.
