Αρχείο

Μπορεί το 2022 να πέρασε πια και να ανήκει στο φάσμα του χωροχρόνου μιας και καλωσορίσαμε την νέα χρονιά, ωστόσο τα βιβλία που άφησε πίσω του υπήρξαν πολλά και ίσως πολλά από αυτά να μην προλάβαμε να τα διαβάσουμε. Μπορεί επίσης μέσα στον πολύ όγκο πληροφορίας να πέρασαν από τα μάτια μας χωρίς να δώσουμε την απαραίτητη και δέουσα σημασία που τους άξιζε και να χρειαστεί να τους δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Για αυτό έχουμε συλλέξει εδώ βιβλία πολύ αξιόλογα και αξιοπρόσεκτα, βιβλία που είναι για εμάς ξεχωριστά και σας τα παρουσιάζουμε για να τα διαβάσετε και εσείς και να μας αφήσετε από κάτω το δικό σας σχόλιο αν το επιθυμείτε, όταν με το καλό τα διαβάσετε.Περισσότερα

Ο μέγας Τολστόι στην αψεγάδιαστη Άννα Καρένινα είχε γράψει πως οι ευτυχισμένες οικογένειες λίγο πολύ μοιάζουν μεταξύ τους, ωστόσο κάθε δυστυχισμένη οικογένεια έχει τη δική της προσωπική δυστυχία. Αυτή λοιπόν η  φράση του εφαρμόζεται και στο έργο του σπουδαίου Γρηγόριου Ξενόπουλου, αυτού του σπουδαίου συγγραφέα που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο με τις αφηγήσεις του. Τόσο στα διηγήματά του, τα μυθιστορήματά του όσο και στα περίφημα θεατρικά του έργα ξεδιπλώνει το κουβάρι των ζωών των ανθρώπων με τους έρωτες, τα μίση, τις ανθρώπινες σχέσεις που κλονίζονται από τη διάσταση μεταξύ των τάξεων. Έχει την ικανότητα να μας χαρίζει τον πλούτο των βίων απλών και ευγενών – στον τίτλο και όχι πάντα στην συμπεριφορά – ανθρώπων της εποχής του, μια ευκαιρία για μας να ανατρέχουμε στις περιγραφές του για να αντλούμε ηθογραφικά στοιχεία για το παρελθόν.Περισσότερα

“Η τέχνη ξεπλένει από την ψυχή μας την σκόνη της καθημερινότητας” έλεγε κάποτε ο σπουδαίος Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος μνημονεύεται μαζί με ένα πλήθος καλλιτεχνών σε αυτό το υπέροχο και εμπεριστατωμένο πόνημα των Εκδόσεων Επίκεντρο, ένα βιβλίο που αξίζει να κοσμεί κάθε βιβλιοθήκη ανεξάρτητα αν είναι κάποιος ειδικός ή όχι. Ίσα ίσα που η τέχνη, αυτή η επιστήμη που ποτέ δεν θα παύει να μας σαγηνεύει και να μας εκπλήσσει αφορά κυρίως στους μη ειδικούς, σε εκείνους που θέλουν να αφεθούν να τους συναρπάσει ο κόσμος της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της φωτογραφίας. Μόνο αν κάποιος αφεθεί στη μαγεία της τέχνης και την απολαύσει, τότε μόνο θα κατανοήσει την ανεκτίμητη αξία που έχει και προσφέρει, αυτό τον τεράστιο πλούτο που τόσοι καλλιτέχνες μας άφησαν κληρονομιά.Περισσότερα

Είναι πραγματικά συγκινητικό να μπορεί κάποιος να διαβάζει σχετικά με την ιστορία της γραφής, αυτής της επινόησης που είναι συνυφασμένη με το ανθρώπινο είδος και την προσπάθειά του να επικοινωνήσει. Αυτή η προσπάθεια, αυτό το εγχείρημα γέννησε ιστορίες ολόκληρες χιλιετίες τώρα και συνεχίζει, υπό πιο δύσκολες συνθήκες, να υφίσταται. Το υλικό πάνω στο οποίο γράφανε ή ζωγραφίζανε σύμβολα οι πρόγονοί μας των αρχαιότερων χρόνων δεν είναι το ίδιο με το υλικό που χρησιμοποιούμε σήμερα διότι οι εποχές άλλαξαν και η εξέλιξη έφερε τεκτονικές αλλαγές σε κάθε επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης και της γραφής. Η ανακάλυψη του φοινικικού αλφαβήτου και η μετεξέλιξή του αποτέλεσε ένα συνταρακτικό γεγονός όπως κορυφαίο γεγονός είναι η επινόηση και άλλων κωδικών γραφής που προηγήθηκαν αυτού, τα ιερογλυφικά, τα γραπτά των Ίνκας και της αρχαίας Κίνας είναι μόνο μερικά από αυτά.Περισσότερα

Στα βάθη του Βορρά του Καναδά ζει μια φυλή αυτοχθόνων ανθρώπων, οι Ιννού και εκεί ουσιαστικά χτυπάει η καρδιά των ανθρώπων που έχουν μάθει να συμβιώνουν αρμονικά με την φύση αιώνες τώρα. Αυτό που συμβαίνει εκεί δεν είναι κάτι ξένο ή αλλόκοτο, είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό για τον άνθρωπο που έζησε μέσα στους αιώνες της προϊστορίας, της αρχαίας περιόδου της ιστορίας, του μεσαίωνα και ίσως και της Αναγέννησης. Μακριά από υπερβολές και ανορθολογικές δραστηριότητας ζούσε παίρνοντας από τη μητέρα φύση αυτά που ακριβώς χρειάζεται με σεβασμό σε αυτή και με αγάπη για αυτήν. Κυνηγούσε για το καθημερινό του φαγητό και όχι για να σκοτώνει ζώα για ψυχαγωγία ή από κακία. Τα ζώα και τα δέντρα ήταν οι συνοδοιπόροι του και η έλλειψη αυτών θα σήμαινε μαθηματικά και το δικό του τέλος, το δάσος ήταν το σπίτι του και όχι κάτι που απλά υπάρχει όπως σήμερα.Περισσότερα

Υπάρχουν φυσιογνωμίες και προσωπικότητες που ανήκουν στην σφαίρα του μυθικού όσο γήινοι και αν είναι, όσο καθημερινοί και άνθρωποι και αν είναι. Πρόκειται για προσωπικότητες που με το πνευματικό τους εκτόπισμα κατορθώνουν και σαγηνεύουν, που μας απογειώνουν με τον στοχαστικό τους οίστρο αλλά και την εκκεντρικότητά τους. Τέτοιες μορφές δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα και αν παρουσιάζονται μάλλον δεν κάνουν θόρυβο και δεν ξεχωρίζουν εύκολα διότι η μάζα αρκείται στο εύκολο και εύπεπτο, το οποίο και κατανοεί καλύτερα. Ο Περικλής Γιαννόπουλος, στενός φίλος του Ίωνα Δραγούμη, με τον οποίο καταπιάνεται ο μόνιμα ανήσυχος Τάκης Θεοδωρόπουλος, είναι μια φυσιογνωμία που έζησε μια ζωή δανδή δίχως τις απολαύσεις καθώς, ναι μεν σύχναζε σε κύκλους καλλιτεχνικούς και υπήρξε και ο ίδιος δημιουργός, αλλά υπήρξε και βαθιά μοναχικός, μοναχός ήρθε και μοναχός έφυγε.Περισσότερα