Αρχείο

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα τραγούδι, μέρους ενός δίσκου σε ποίηση του Αργύρη Χιόνη, με τίτλο Γοητευμένοι από τον βυθό, την μουσική έγραψε ο έτερος Χ – Χάρης Κατσιμίχας και ερμήνευσε μοναδικά ο άλλος Χ – Χρήστος Θηβαίος, μία όμορφη εξίσωση των 3Χ που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Και το αναφέρω γιατί όποιος διαβάζει τόσο την ποίηση, όσο και τα πεζά του Αργύρη Χιόνη, βρίσκει από κάτω ένα χαλί μουσικό, μία μουσικότητα που αναδύεται από την γλώσσα και την γραφή του και για αυτό το έργο του Χιόνη είναι ιδανικό προς μελοποίηση. Τα κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτήν την έκδοση έχουν μία νοσταλγική ματιά, κάνουν την απαραίτητη αναδρομή στο παρελθόν και παρουσιάζουν σε όλο της το μεγαλείο την πολυσυλλεκτικότητα του έργου του Χιόνη.Περισσότερα

Επιστημονική φαντασία, αστυνομικό μυθιστόρημα, γουέστερν όπως γράφει ο εκδότης, ιστορία τρόμου, τι από όλα αυτά είναι τελικά αυτό το ιδιότυπο βιβλίο του εκκεντρικού πλην άκρως εμπνευσμένου Μπρότιγκαν; Θαρρώ πως όλα αυτά μαζί, ο συγγραφέας αντλεί στοιχεία από το περίφημο γοτθικό μυθιστόρημα του 18ου αιώνα, από τον Φρανκενστάιν της Σέλλεϋ, από τα πρώτα βικτωριανά αστυνομικά μυθιστορήματα και πραγματικά αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη σε έναν κυκεώνα γεγονότων που λαμβάνουν χώρα σε ένα απομακρυσμένο σπίτι κάπου στην αμερικανική ύπαιθρο. Ενέχει και στοιχεία παραμυθιού αυτό το λογοτεχνικό εγχείρημα του σπουδαίου Αμερικανού που δυστυχώς έφυγε νωρίς από την ζωή. Ο κόσμος του Μπρότιγκαν είναι πολυεπίπεδος, διεισδυτικός, σατυρικός, λυρικός αλλά και μυστηριώδης, καθηλωτικός και πολύ καυστικός.Περισσότερα

Ξεκινώντας να διαβάζω αυτό το πολύ νοσταλγικό μυθιστόρημα και τη ζωή του αφηγητή, μου ήρθαν στο μυαλό αυτόματα οι εικόνες από τις ταινίες του Τάσου Μπουλμέτη και ειδικά τον Νοτιά, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία του αφηγητή, ο οποίος και μεγαλώνει πάνω κάτω την ίδια εποχή. Το άρωμα του συγγραφέα, η προσωπική εξιστόρηση και η άμεση γραφή του, ταξιδεύουν τον αναγνώστη σε άλλες εποχές, πιο φτωχές σε υλικά αλλά πιο πλούσιες σε συναισθήματα. Ο Παπαϊωάννου γράφει μία ιστορία από την αρχή, από τα πρώτα παιδικά χρόνια του αφηγητή του, μία ιστορία ευαίσθητη και πολύ αληθινή, πολύ τρυφερή. Ο συγγραφέας ίσως τελικά μας αφηγείται την δική του ιστορία γιατί οι ημερομηνίες ταιριάζουν και διαβλέπω μία ανάγκη ο ίδιος να αφηγηθεί τα πάντα από την αρχή, αλλά σε κάθε περίπτωση ο αναγνώστης πηγαίνει πίσω στον χρόνο και βλέπει μια άλλη Ελλάδα να ξεδιπλώνεται μπροστά του.Περισσότερα

Πριν κάποια χρόνια είχε κυκλοφορήσει η ταινία που ήταν βασισμένη στο βιβλίο του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ “Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον”. Το βιβλίο αφηγείται τη ζωή ενός ανθρώπου που γεννιέται με πρόωρη γήρανση, ενώ είναι μωρό εμφανίζεται ήδη ηλικιωμένο και ουσιαστικά ο κύκλος της ζωής του ξεκινά ανάποδα. Στο βιβλίο του Φιτζέραλντ, ο Μπ. Μπάτον είναι ένα ιδιαίτερο πλάσμα που θα δει τον εαυτό του να βιώνει δύσκολες στιγμές όντας σε αυτήν την κατάσταση ενώ όσο περνάει ο χρόνος και βλέπει τον εαυτό του να γίνεται από γέρος νέος θα γίνει ο ίδιος θεατής του θανάτου αγαπημένων του προσώπων. Πρόκειται για μια φανταστική ιστορία που εξυφαίνει ο Φιτζέραλντ προσφέροντας συγκίνηση αλλά και ρίγος για το κατά πόσο κάτι τέτοιο θα μπορούσε όντως να συμβεί σε κάποιον.Περισσότερα

“Ποτέ δεν γνώρισα άνδρα πιο γοητευτικό από τον Πότσι. Ποτέ δεν τον είδα να είναι διαφορετικός από τον χαμογελαστό, αξιαγάπητο, ασύγκριτο εαυτό του […] Για κάποιον τόσο αφοσιωμένο όπως εγώ στην αριστοκρατική απόλαυση του να γίνομαι δυσάρεστος στους άλλους, ήταν ένα μάθημα να βλέπω το ακατάβλητο χαμόγελο ενός άνδρα που έκανε τόσο καλή χρήση του και που το πήρε στον τάφο μαζί του. Ο Πότσι κατείχε την τέχνη τού να είναι ευχάριστος, μια τέχνη στην οποία δεν τον έφτανε κανείς”. Βρισκόμαστε στα τέλη του μαγευτικού όσο και άστατου 19ου αιώνα και τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον κόμη Ρομπέρ ντε Μοντεσκιού, φίλο επιστήθιο του γιατρού Πότσι που αποτελεί το σημείο αναφοράς και τον κύριο πρωταγωνιστή πίσω από τον πίνακα του Άνδρα με τον κόκκινο μανδύα.Περισσότερα