Δημοσιεύτηκε στισ

Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Ο Ηλίθιος, Κάπα Εκδοτική

Ένα από τα κυριότερα έργα του Ντοστογιέφσκι είναι ο Ηλίθιος, ένα έργο που συμπυκνώνει τον ίδιο του τον εαυτό, την καλοσύνη του και το φιλότιμο, την ανθρωπιά και την προσφορά του σε αυτόν που είχε ανάγκη. Και όμως ο κόσμος γύρω του, το περιβάλλον του, εκτός από τον αδερφό του, δεν του φέρθηκαν δεόντως, ίσα ίσα τον απώθησαν σαν κάποιο παράσιτο, σα να ήταν ένας μωρός και ανόητος, ένας ρομαντικός που δεν είχε θέση σε αυτόν τον μάταιο κόσμο. Ο ίδιος βουτηγμένος στο ποτό, τον τζόγο αλλά και κυρίως το γράψιμο όπου έβρισκε καταφύγιο, υπήρξε μία μορφή ξεχωριστή των γραμμάτων, ένας φιλόσοφος του καιρού του που σήμερα αποτελεί σύμβολο για τον στοχαστικό του οίστρο.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Η μνήμη των θυμάτων του Άουσβιτς ξυπνά μέσα από 6+1 μοναδικά βιβλία

Άουσβιτς. Η πόλη φάντασμα που ο χρόνος σταμάτησε. Ο τόπος στον οποίο κάποιοι παρανοϊκοί αποφάσισαν να στρατοπεδεύσουν τα πιο εγκληματικά τους όνειρα για χειραγώγηση αθώων ανθρώπων απλά και μόνο με βάση τη διαφορετικότητά τους. Ένας τόπος μνήμης σήμερα που πάντα θα μας θυμίζει τι συνέβη εκείνα τα δραματικά χρόνια, τότε που ολόκληρα τρένα διέσχιζαν την Ευρώπη για να καταλήξουν τόσο εκεί όσο και σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης για να εξολοθρεύσουν ανθρώπινες ψυχές που δεν είχαν φταίξει σε κάτι, το μόνο για το οποίο θα λογοδοτούσαν με το θάνατό τους ήταν η φυλή τους. Το Άουσβιτς, το οποίο γεωγραφικά τοποθετείται δυτικά της πόλης της Κρακοβίας μόλις 60χλμ, από το 1979 αποτελεί μέρος των Μνημείων Παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Ξεχωριστά αστυνομικά μυθιστορήματα που ανεβάζουν την αγωνία στην ανάγνωση

«Είτε γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί είτε κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί» είχε πει ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, πολιτικός και συγγραφέας. Σε αυτή τη λογική κινούνται και τα αστυνομικά μυθιστορήματα που προτείνονται εδώ. Βιβλία ξεχωριστά που το καθένα έχει τον χαρακτήρα του και την ιδιαίτερο λόγο στο αναγνωστικό στερέωμα του bookfeed που δίνει πάντα σημασία στην ποιότητα των αναγνωσμάτων.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Έλλη Λεμονίδου, Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος (1914-1918). Ιστορίας μιας οικουμενικής καταστροφής, Εκδόσεις Εστία

Στο βιβλίο του “Η Ζωή εν Τάφω” που επίσης κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία σε αναθεωρημένη έκδοση, ο Στρατής Μυριβήλης μιλάει για τον στρατιώτη Κωστούλα, έναν στρατιώτη εθελοντή. Πρόκειται για έναν ανώνυμο ήρωα με πίστη στην πατρίδα, ο οποίος φεύγει για το μέτωπο και στα γραπτά του καταγράφει τον ανήσυχο κόσμο της ψυχής του και τη φοβία του για το αν αυτή η εκστρατεία προς το άγνωστο άξιζε τελικά τον κόπο. Σαν τον Κωστούλα όμως είναι άπειροι αυτοί που βίωσαν την βαρβαρότητα και τον αλληλοσπαραγμό του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενός άδικου πολέμου που οι άνθρωποι πλήρωσαν με την ζωή τους για ιδανικά βαμμένα με αίμα και δίχως μια πραγματική ελπίδα για ειρήνη, η ειρήνη κενό γράμμα άνευ περιεχομένου και η ζωή τους μία παρτίδα παιγμένη στο σκάκι.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Jared Diamond, Έθνη σε αναταραχή, Εκδόσεις Διόπτρα

Με οδηγό το παρελθόν οι λαοί ανά τον κόσμο και οι κυβερνήσεις τους έχουν τη μοναδική ευκαιρία να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους και να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη ευκολία και αποτελεσματικότητα τυχόν υφέρπουσες κρίσεις, να προβλέψουν δηλαδή με βάση τα όσα έλαβαν χώρα σε παρόμοιες δικές τους ή άλλες κρίσεις παγκοσμίως ενδεχόμενες αναταραχές και να προλάβουν τις συνέπειες. Ο Jared Diamond, ο συγγραφέας των βιβλίων Κατάρρευση και Όπλα, μικρόβια και ατσάλι επανέρχεται με ένα μοναδικά διδακτικό πόνημα που όλοι πρέπει να μελετήσουν και κυρίως οι ηγέτες των ανά την υφήλιο κρατών για να αντλήσουν από αυτό και χρήσιμα συμπεράσματα και διδάγματα από τα όσα εγκλήματα ή σφάλματα συνέβησαν στο απώτατο ή εγγύς παρελθόν.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Άλκηστις Παπαδημητρίου & Έλση Σπαθάρη, Μυκήνες. Ταξιδεύοντας στον κόσμο του Αγαμέμνονα, Εκδόσεις Καπόν

ΜΥΚΗΝΕΣ

Οι Μυκήνες, ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες κάθε χρόνο καθώς αδημονούν να γνωρίσουν τον τόπο όπου άλλοτε έδρασε ένας από τους επιφανέστερους πολιτισμούς που δυστυχώς χάθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες έως σήμερα συνθήκες. Συνέχεια κατά κάποιον περίεργο τρόπο του Μινωικού πολιτισμού, καθώς είχαν κοινά στοιχεία τόσο πολιτιστικά όσο και κοινωνικά, ο μυκηναϊκός πολιτισμός που σήμερα συναντάμε στην ομώνυμη πόλη κοντά στην Επίδαυρο – άλλος εμβληματικός τόπος πολιτισμού και παραγωγής πνεύματος –  και ακόμα κοντύτερα στο Ναύπλιο, συνεχίζει να εκπλήσσει τους επισκέπτες και τους ερευνητές με το μεγαλείο που εκπέμπει.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Πάκο Ιγκνάσιο Τάιμπο, Προσκλητήριο ηρώων, Εκδόσεις Έρμα

Ο Τάιμπο (Paco Ignacio Taibo II), Ισπανός στην καταγωγή αλλά δεκαετίες τώρα εγκατεστημένος στο Μεξικό, έχει την μαγική δεξιοτεχνία να μετατρέπει τα πολιτικά γεγονότα σε προσωπικό ημερολόγιο και να καταθέτει τις δικές του προσωπικές μαρτυρίες αλλά και τις μαρτυρίες προσώπων που έπαιξαν ρόλο στα γεγονότα που περιγράφει. Ο τρόπος έκφρασης, οι περιγραφές του και το ύφος του είναι μοναδικά στο είδος τους. Ο ίδιος είναι ένας ανταποκριτής του καιρού του και μέσα από μια ιδιάζουσα ματιά στα συμβάντα μεταφέρει στον αναγνώστη τον ρου της ιστορίας αριστοτεχνικά. Έτσι κάνει και σε αυτήν την νουβέλα που σημάδεψε την ιστορία του Μεξικού μια μέρα όπως όλες οι άλλες, στις 2 Οκτωβρίου του 1968 οπότε και σήμανε ώρα μηδέν από την δραματική ροή που έλαβε χώρα.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Πωλ Γκαντέν, Φάλαινα, Εκδόσεις Άγρα

Είναι ορισμένα βιβλία που δυστυχώς δεν έχουν την προβολή που τους αξίζει, βιβλία που όταν πρωτοεκδίδονται χάνονται μέσα στους πολλούς τίτλους και δεν έχουν την αναγνώριση που θα έπρεπε υπό άλλες συνθήκες να είχαν. Η φάλαινα του Πωλ Γκαντέν (Paul Gadenne) είναι από αυτά τα διαμάντια που έχουν χωθεί κάτω από στρώματα γης και έρχεται η στιγμή όπου κάποιος θα βρεθεί με την επίμονη σκαπάνη του – είναι κάποιοι αυτοί – να φέρει στην επιφάνεια βιβλία που ξεχωρίζουν και αξίζει να μνημονευτούν. Αυτό το μικρόβιο και η λαχτάρα να ξετρυπώνει κάποιος μικρά λογοτεχνικά αριστουργήματα που παραμένουν διαχρονικά μέχρι σήμερα ενεργοποιείται χωρίς προειδοποίηση σαν τον άνεμο που ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να φέρει. Η φάλαινα είναι από τα βιβλία που σαγηνεύουν και αιχμαλωτίζουν την ανάγνωση, ανήκει στα βιβλία εκείνα που αξίζει να κοσμούν κάθε βιβλιοθήκη, βιβλία ξεχωριστά και πολύτιμα σαν πετράδια που κάποιος βρίσκει στην έρημο.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, Η Τοσοδούλα, Εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή δεμένη

“Το να ζεις μόνο δεν είναι αρκετό, είπε η πεταλούδα. Πρέπει να έχεις λιακάδα, ελευθερία και ένα μικρό λουλούδι” είχε γράψει ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ταξιδεύοντας στην Κοπεγχάγη έχει κανείς την αίσθηση πως στα στενά σοκάκια της πόλης κρύβεται ένας από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες που γνωρίσαμε. Είχε την τύχη να αναγνωριστεί σχετικά νωρίς και να εκτιμηθεί το πολύτιμο έργο του, αλλά σαν μια βαριά και σκοτεινή σκιά πάντα να τον ακολουθούσε, μιας και τα παιδικά του χρόνια ήταν δυστυχισμένα. Ίσως να ήταν αυτή η στενάχωρη περίοδος της ζωής του η αφορμή για να γράψει τόσες και τόσες ιστορίες που όλες έχουν και έναν διδακτικό χαρακτήρα αφού ο ίδιος ανέφερε κάποτε πως “βρίσκω μια ιδέα για μεγάλους και μετά αφηγούμαι την ιστορία σε μικρούς, έχοντας πάντα στο μυαλό μου ότι ο πατέρας και η μητέρας τους με ακούνε ͘  και πρέπει να θρέψω και το δικό τους μυαλό”.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Υποκόμης Ντε Λάσκανο Τέγκι, Περί της εν ύπνω κομψότητος, Εκδόσεις Όπερα

Λάτρης του γυναικείου φύλου και περιπατητής των δύο όχθεων όπως ο Απολιναίρ, ο Υποκόμης Ντε Λάσκανο Τέγκι μας παρασύρει και μας ξεναγεί στον υπέροχο κόσμο του Παρισιού της εποχής του, γνωρίζοντάς μας με το γυναικείο φύλο, αυτό για το οποίο τόσοι και τόσοι έχουν γράψει. Με αίσθημα κατακτητικό και πολιορκητικό, ο εκκεντρικός, πλην ευρηματικός και ευφυέστατος συγγραφέας, γράφει το δικό του χρονολόγιο της ζωής του και των στιγμών του, ένα δικό του πανόραμα λογοτεχνικό που υμνεί τη γυναίκα αυτή, που ο Ουγκό είχε γράψει πως ο Θεός κάνει τη γυναίκα όμορφη και ο διάβολος την κάνει νόστιμη. Ο ίδιος γράφει χαρακτηριστικά ως προς αυτό το μωσαϊκό αναμνήσεων: “Αυτό το ημερολόγιο που τηρώ ανόρεχτα ενώ πέφτει το βράδυ, δεν αποτελεί τόσο απεικόνιση όσων μου συμβαίνουν, όσο ανάκληση συμβάντων που η ανάμνησή τους περνάει την πένα της από το μέτωπό μου”.Περισσότερα

Δημοσιεύτηκε στισ

Όσκαρ Ουάιλντ, Σαλώμη, Κάπα Εκδοτική

Σώμα του εγκλήματος κατά του Ιωάννη, η Σαλώμη εμφανίζεται στον Όσκαρ Ουάιλντ σαν ένα πρόσωπο βγαλμένο από την Ιλιάδα του Ομήρου. Καθόλου τυχαίο, μιας και ο Ουάιλντ διάβασε ήδη από τα 12 του χρόνια τον Όμηρο και πώς κανείς να μην επηρεαστεί από τον πρώτο άνθρωπο που έγραψε ουσιαστικά το πρώτο μυθιστόρημα του δυτικού πολιτισμού με την ευρύτερη έννοια; Ο Ιρλανδός ιερός “γίγαντας” που πέθανε από την πείνα σε ηλικία 46 μόλις ετών αποτελεί το τέλειο παράδειγμα ιδανικού καταραμένου καλλιτέχνη, έτσι όπως λίγα χρόνια αργότερα θα πεθάνει στο Παρίσι από φυματίωση και λόγω του αλκοολισμού του ο Αμεντέο Μοντιλιάνι. Ο Όσκαρ Ουάιλντ γράφει αυτό το θεατρικό κείμενο σαν ένα κύκνειο άσμα του, το 1893, και αποδεικνύει την τραγικότητα της δικής του προσωπικότητας, μιας και το δικό του κεφάλι προσφέρθηκε στον βωμό των διαφόρων θρασύδειλων και μικροπρεπών που ζήτησαν τον θάνατό του και όχι μόνο τον πήραν πανηγυρικά για αυτούς αλλά τον εξώθησαν στην ντροπή του θανάτου από ασιτία. Και όμως αυτός λυτρώθηκε από την μικροψυχία του κόσμου τούτου!

Περισσότερα
Δημοσιεύτηκε στισ

Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Η ελληνική τραγωδία. Από την Απελευθέρωση ως τους Συνταγματάρχες, Εκδόσεις Πατάκη

Είναι δυνατόν ένα βιβλίο που γράφτηκε πίσω στον χρόνο, έχουν περάσει ήδη πάνω από πενήντα χρόνια, να έχει ισχύ και στο σήμερα και να μιλάει στον αναγνώστη του σήμερα; Η ιστορία είναι αμείλικτη και η προσέγγισή της δεν αφήνει πολλά περιθώρια να παρερμηνευτούν τα γεγονότα και οι εξελίξεις. Η Ελλάδα του σήμερα ελπίζουμε πως έχει αλλάξει σε σχέση με εκείνη την Ελλάδα, ωστόσο υπάρχουν ακόμα κατάλοιπα πολιτικής και κοινωνικής φύσεως που ακόμα δεν έχουν απομακρυνθεί από τον καμβά της ιστορίας. Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, με θάρρος και τόλμη αλλά και ακρίβεια έγραψε αυτό το βιβλίο σε μία περίοδο πολύ δύσκολη για την Ελλάδα και τη δημοκρατία της, μία περίοδο κρίσιμη και άστατη τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά. Ο ίδιος στην νέα εισαγωγή του βιβλίου εν όψει της επανέκδοσής του αναφέρει χαρακτηριστικά: “…η Τραγωδία μπορεί να αντιμετωπιστεί ως αυθύπαρκτο ιστορικό γεγονός, ως χαρακτηριστικό σύμπτωμα μιας ιδιαίτερης συγκυρίας ή ίσως ακόμα και ως “πηγή” αποκωδικοποίησης της χαρακτηριστικής αύρας μιας εποχής”.

Περισσότερα