Συντάκτης:

Walter Benjamin, Η καταγωγή του γερμανικού πένθιμου δράματος, Εκδόσεις Ηριδανός

Ο ίδιος ο Benjamin ήταν ένας από τους πολλούς διανοούμενους που συμμετείχαν στις διαμάχες της εποχής, εισερχόμενος -όπως δείχνουν οι σύγχρονές του και λησμονημένες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, πηγές στις οποίες παραπέμπει- σε διάλογο με όλα σχεδόν τα κυρίαρχα αφηγήματα πολιτισμικής, πολιτικής και λογοτεχνικής ιστορίας, τα οποία χρησιμοποιούσαν το δίπολο Αναγέννηση-Μπαρόκ, προκειμένου να θέσουν ζητήματα νεωτερικότητας, προόδου, ύφους και πολιτισμικής ταυτότητας της Γερμανίας σε μια από τις πλέον κρίσιμες στιγμές της ιστορίας της, η οποία θα την οδηγήσει στην πανηγυρική κήρυξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και στην απελπιστική πραγματικότητα του Μεσοπολέμου, περίοδος που συμπίπτει περίπου, αν πιστέψουμε τον Benjamin, με το διάστημα που χωρίζει τη σύλληψη (1916) της Καταγωγής από τη συγγραφή (1925) της. Για να χρησιμοποιήσουμε μια από τις μεταφορές της, η Καταγωγή δρα ως σεισμογραφική βελόνα που καταγράφει όλες τις πνευματικές δονήσεις της Γερμανίας των τελών του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα, μετατρέποντας το κείμενο του Benjamin σε ένα πολύπλοκο δίκτυο θέσεων, μέσα από το οποίο και μόνο αναδεικνύεται η «μοναδικότητα» του συγγραφέα της. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).Περισσότερα

Αντιόπη Γκότση, Σαράντα πεπρωμένα σειρήτια, Εκδόσεις Κουκκίδα

Το φως στο σκοτάδι·
να γονιμοποιείς το ίδιο το σπέρμα
στην σύσταση του θαύματος
κι όπως ο λεκτικός παράμορφος παραδεισώνεται
να πλέουμε βλέπον
με αντιδογματική των αλλαγμάτων
το σκος στο φωτάδι.
[Από την έκδοση].Περισσότερα

Guillem Clua, Το χελιδόνι, Κάπα εκδοτική

Με ρωτούν κάποιες φορές με ποιο κριτήριο επιλέγω τα έργα που μεταφράζω, δηλαδή τα περισσότερα, αν σκεφτεί κανείς ότι από τα εκατό πάνω-κάτω μεταφρασμένα μέχρι σήμερα, είναι ζήτημα αν φτάνουν σε διψήφιο αριθμό όσα μεταφράστηκαν κατ’ ανάθεση κάποιου θιάσου.
Η αλήθεια είναι πως η επιλογή έχει δυσκολέψει τα τελευταία χρόνια, λόγω της ποσότητας αλλά και της ποιότητας των έργων που γράφονται στον ισπανόφωνο κόσμο. Διαβάζω καθημερινά τουλάχιστον ένα νέο έργο. Όσα με ενδιαφέρουν, τα γράφω αρχικά σε μια λίστα που την έχω βαφτίσει “καραντίνα”. Σε αυτήν επιστρέφω συχνά, όταν πλησιάζει ο καιρός να αρχίσω μια μετάφραση, ξαναδιαβάζω κάποια έργα, αφαιρώ μερικά για τα οποία έχω αλλάξει γνώμη μετά τη δεύτερη ανάγνωση και τελικά επιλέγω αυτό που θα μεταφράσω. Αυτή είναι κατά κανόνα η διαδικασία. Η τακτική και νοικοκυρεμένη.
Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις, που το νοικοκυριό πάει περίπατο, γιατί ενσκήπτει έρως σφοδρός. Υπάρχουν έργα που με την πρώτη ανάγνωση αφήνω στη μέση ό, τι άλλο κάνω για να ξεκινήσω τη μετάφρασή τους. Έργα που μόλις τα διαβάσω νιώθω πως “δεν υπάρχει παρά μόνο ένα άλογο στον κόσμο, και είναι αυτό που κυνηγάω”. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και Το Χελιδόνι. Γράφοντας μάλιστα αυτό το σημείωμα συνειδητοποιώ ότι όσα έργα του Γκιλιέμ Κλούα έχω μεταφράσει ήταν όλα έρωτες σφοδροί. Δεν πέρασαν ποτέ από την “καραντίνα”· Killer, Δέρμα στις φλόγες, Μάρμπουργκ, Smiley, Το Χελιδόνι, το καθένα για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, αλλά και για έναν κοινό: με έκαναν να δακρύζω, από τα γέλια ή από τη συγκίνηση.Περισσότερα

Riad Sattouf, Τα ημερολόγια της Εστέρ, Εκδόσεις Ποταμός

Με λένε Εστέρ και είμαι 10 χρονών. Διηγήθηκα 52 τρομερά ενδιαφέρουσες αληθινές ιστορίες για μένα (για την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τη ζωή μου κ.τ.λ.) στον Ριάντ Σατούφ κι αυτός έφτιαξε αυτό το πολύ ρεαλιστικό βιβλίο που έχει και κακές λέξεις (σκατά-μαλάκα-πουτάνα) γιατί έτσι μιλάμε εμείς οι νέοι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).Περισσότερα

Αλέξανδρος Μασσαβέτας, Κωνσταντινούπολη. Στις άγνωστες γειτονιές του Κεράτιου, Εκδόσεις Πατάκη

Γιατί λέγεται πως η Πόλη δεν αλώθηκε, αλλά παραδόθηκε; Γιατί δεν συμμετείχαν όλοι οι πολιορκημένοι στην άμυνά της; Γιατί αναθεμάτισε ο μετέπειτα πατριάρχης Γεννάδιος τον αγωνιζόμενο Κωνσταντίνο Παλαιολόγο; Γιατί δήλωσε ο Πορθητής πως κατακτώντας την Πόλη πήρε την “εκδίκηση των Τρώων”; Έχουν οι Ρωμιοί της Πόλης καταγωγή “βυζαντινή”; Τι φορούσαν οι αυτοκράτορες της Ρωμανίας; Γιατί θεωρήθηκε η Ρουμανία “Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο”; Γιατί μιλούσαν οι Εβραίοι της Πόλης ισπανικά; Γιατί έχουν οι Φαναριώτες κακή φήμη; Γιατί αναθεμάτισε ο Γρηγόριος Ε’ την Ελληνική Επανάσταση; Γιατί έχουν οι περισσότεροι Ελληνορθόδοξοι της Πόλης πρώτη γλώσσα την τουρκική; Γιατί έχουν κηρύξει πόλεμο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες; Γιατί πίνουν οι σημερινοί Τούρκοι πολύ περισσότερο τσάι απ’ ό, τι καφέ; Γιατί ήταν η οθωμανική Πόλη γεμάτη ξύλινα κτίσματα και πότε και πώς εξαφανίστηκαν;
Σε αυτές και πολλές άλλες ερωτήσεις ψάχνει απάντηση το παρόν οδοιπορικό, τόσο στις σελίδες της ιστορίας όσο και στους δρόμους της ίδιας της Πόλης. Προσκαλεί τον αναγνώστη να γνωρίσει μία ιστορική περιοχή της Κωνσταντινούπολης κατά μήκος του Κερατίου κόλπου. Οι δρόμοι, τα κτίρια και τα ερείπιά τους αποτυπώνουν την διαδρομή μιας πόλης σε αέναη μετάλλαξη: την μετάβαση από την βυζαντινή στην οθωμανική Πόλη και από εκείνη στην μεγαλούπολη του σήμερα. Παράλληλα σκιαγραφεί όψεις της γεμάτης εντάσεις και αντιφάσεις τουρκικής κοινωνίας των ημερών μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).Περισσότερα

Θεόδωρος Π. Παπαθεοδώρου, Η χώρα που πληγώναμε, Εκδόσεις Ποικίλη Στοά

Η εθνική συνεννόηση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων για τους μεγάλους άξονες των πολιτικών υπέρβασης της κρίσης ανάγεται πλέον σε υπαρξιακό δίλημμα για την Ελλάδα. Συνυφαίνεται με το τέλος των τυχοδιωκτικών πολιτικών και των ιδεοληπτικών αγκυλώσεων του χθες. Προϋποθέτει μια διακυβέρνηση με συνείδηση του ιστορικού ρόλου της και με προγραμματική συμφωνία εμπιστοσύνης -με την κοινωνία παρούσα και συμμετέχουσα- για τις μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της μετάβασής της στη νέα κανονικότητα.
Στο θεμελιώδες αυτό πολιτικό πρόταγμα ανταποκρίνεται σήμερα πρωταγωνιστικά, μέσα από την ανασυγκρότησή της, η μεγάλη προοδευτική δημοκρατική παράταξη – για την υπεράσπιση της Ελλάδας των ανοιχτών οριζόντων και της ευρωπαϊκής προοπτικής, για την επανεκκίνηση της οικονομίας, την ανασυγκρότηση του κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτους, καθώς και για την ανάταξη της κοινωνικής συνοχής. Το όραμα της νέας Ελλάδας είναι αυτό που εμπνέει τη Νέα Αλλαγή. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).Περισσότερα

Mathilde Sanchez, Che. Εικόνες μιας ζωής, Εκδόσεις Μεταίχμιο

Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα ανήκει μόνο στον εαυτό του. Πενήντα χρόνια μετά την εκτέλεσή του σε βουνό της Βολιβίας, ο Τσε μοιάζει να μας στέλνει ένα τελευταίο συνωμοτικό κλείσιμο του ματιού που παρακινεί σε εξέγερση. Ο πιο διάσημος αντάρτης του 20ού αιώνα προβάλλει τη δική του μεγάλη πορεία αντικομφορμισμού στις νέες γενιές. Πέρα από τις πράξεις πολιτικής αναταραχής, με μεγάλη επιρροή στη δεκαετία του ’60, σήμερα είναι κυρίως η φυσιογνωμία του -αυτή η οικεία και ταυτόχρονα άγνωστη εικόνα- που προβάλλει ένα συναίσθημα κόντρα στο σύστημα και ένα πρότυπο αδιάφθορης συμπεριφοράς απέναντι στην εξουσία.
Το βιβλίο «Che, Εικόνες μιας ζωής» υπερβαίνει τα όρια της βιογραφίας και του απλού φωτογραφικού άλμπουμ. Μέσα από τις τετρακόσιες φωτογραφίες, πολλές από αυτές ανέκδοτες, επιλέγει να προτείνει ένα οδοιπορικό στο οποίο, εν είδει σεμιναρίου, εικόνες και αφήγηση, φωνές και οράματα συνδυάζονται και αναμειγνύονται. Επομένως πρόκειται για ένα βιβλίο-φιλμ στο οποίο, μισό αιώνα μετά το θάνατό του, ο Τσε Γκεβάρα καλπάζει και πάλι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).Περισσότερα

H ιστορία των πάντων. 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια – από τη Μεγάλη Έκρηξη έως την έλευση του ανθρώπινου πολιτισμού.
Με οξυδέρκεια και κομψότητα -και μέσα σε χρόνο και χώρο ρεκόρ- ο γεωφυσικός Ντέιβιντ Μπερκοβίτσι εξηγεί πώς έφτασαν τα πάντα στη σημερινή τους μορφή – από τη δημιουργία των άστρων και των γαλαξιών μέχρι τον σχηματισμό της ατμόσφαιρας και των ωκεανών της Γης, και από την προέλευση της ζωής μέχρι τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ο Μπερκοβίτσι παντρεύει το χιούμορ με την περιπέτεια της επιστήμης, εκτοξεύοντας τον αναγνώστη σχεδόν 14 δισεκατομμύρια χρόνια πίσω στον χρόνο, ενώ συνδυάζει τις βασικές θεωρίες πάνω στις οποίες πατάμε για να κατανοήσουμε ετερόκλητα θέματα όπως η σωματιδιακή φυσική, η τεκτονική των πλακών και η φωτοσύνθεση.
Στο μοναδικό αυτό εγχείρημα του Μπερκοβίτσι κρύβεται ένας θησαυρός πραγματικής επιστήμης και συναρπαστικής ιστορίας, μια μοναδική εισαγωγή στους κλάδους της κοσμολογίας, της γεωλογίας, της γενετικής, της κλιματικής επιστήμης και της εξέλιξης του ανθρώπου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

“Είμαστε αστρική σκόνη. Ο “οδηγός τσέπης” για το σύμπαν του Ντέιβιντ Μπερκοβίτσι ξετυλίγει αυτή την όμορφη αλήθεια και εξηγεί τι είναι αυτό που καθιστά μοναδικό τον πλανήτη μας. Στα χέρια σας κρατάτε ένα βιβλίο γεμάτο με ανακαλύψεις από μια διαφορετική οπτική γωνία”. (Sean B. Carroll, συγγραφέας του The Serengeti Rules).