Ο Γκυ ντε Μωπασάν, στο βιβλίο του ο Οξαποδώ, γράφει για την συνάντησή του με μια μορφή που αν την εικονοποιούσαμε θα είχε μάλλον την όψη του περίφημου πίνακα Η κραυγή του Νορβηγού ζωγράφου Έντβαρτ Μουνκ. Ο Γάλλος συγγραφέας στέκεται αντιμέτωπος με ένα περίεργο και αλλόκοτο ον το οποίο δυσκολεύεται να προσδιορίσει, ένα ον που τον στοιχειώνει σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς του. Τα διηγήματα αυτής της υπέροχα φροντισμένης έκδοσης περιέχουν και συμπεριλαμβάνουν τρεις τεράστιες μορφές της γερμανόφωνης λογοτεχνίας των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, μιλούν για συναντήσεις με φαντάσματα και οδηγούν με συναρπαστικό τρόπο τον αναγνώστη στα μονοπάτια της μεταφυσικής και των ονείρων. Δεν είναι τυχαίο πως ήδη από τον προπροηγούμενο αιώνα οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να απασχολούνται με τη ζωή μετά θάνατο και την επιστροφή ή μη των νεκρών μέσω ανεξήγητων εμφανίσεων. Μην ξεχνάμε πέρα από τον Μωπασάν την ιστορία της Μαίρη Σέλλευ με τον Φρανκεστάιν ήδη από τις αρχές του αιώνα. Περισσότερα
20 + 1 εξαιρετικά βιβλία που εκδόθηκαν το 2024 και δεν πρέπει να ξεχάσουμε (Μέρος Α’)
Μπορεί το 2024 σε λίγο διάστημα από τώρα να περάσει στο παρελθόν και να ανήκει στο φάσμα του χωροχρόνου μιας και θα καλωσορίσουμε την νέα χρονιά, ωστόσο τα βιβλία που άφησε πίσω του υπήρξαν πολλά και ίσως πολλά από αυτά να μην προλάβαμε να τα διαβάσουμε. Μπορεί επίσης μέσα στον πολύ όγκο πληροφορίας να πέρασαν από τα μάτια μας χωρίς να δώσουμε την απαραίτητη και δέουσα σημασία που τους άξιζε και να χρειαστεί να τους δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Για αυτό έχουμε συλλέξει εδώ βιβλία πολύ αξιόλογα και αξιοπρόσεκτα, βιβλία που είναι για εμάς ξεχωριστά και σας τα παρουσιάζουμε για να τα διαβάσετε και εσείς και να μας αφήσετε από κάτω το δικό σας σχόλιο αν το επιθυμείτε, όταν με το καλό τα διαβάσετε.Περισσότερα
Μαρτυρίες από τον καιρό των διώξεων και των βασανιστηρίων (Βασίλι Γκρόσμαν, Τα πάντα ρει, Εκδόσεις Γκοβόστη)
Ο Βασίλι Γκρόσμαν είναι, για όσους δεν γνωρίζουν, ο συγγραφέας του αριστουργηματικού “Ζωή και πεπρωμένο” που συγκαταλέγεται στα κορυφαία μυθιστορήματα του πολύκροτου και άστατου 20ου αιώνα, ενός αιώνα που βάφτηκε με αίμα και θάνατο για να εξυπηρετήσει τις διαθέσεις αδίστακτων εξουσιαστών που καρπώθηκαν την εξουσία και ανελίχθηκαν σε μία εποχή ανασφαλή και επισφαλή. Ένας από αυτούς τους αιμοσταγείς “ηγέτες” ήταν και ο Στάλιν, ο οποίος κατόρθωσε στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση να καταπατήσει ελευθερίες και να επιβάλει με όρους δικούς του μία πολιτική συνθήκη απολυταρχικής φύσεως και το χειρότερο να εμπνεύσει χιλιάδες κόσμου να τον εμπιστευτούν και να τον ακολουθήσουν χωρίς όρους και κανόνες. Περισσότερα
Dr Hattie Hearn & Margarida Esteves, Ιστορίες από τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, Εκδόσεις Διόπτρα
“Φως της αλήθειας, μάρτυρας των καιρών, δάσκαλος της ζωής είναι η Ιστορία” είχε γράψει ο Κικέρων. Πράγματι, η ιστορία όπως και η τέχνη, είναι το πέρασμα του ανθρώπου από τη γη, είναι η απόδειξη της ίδιας του της ύπαρξης, των λαθών του αλλά και των επιτευγμάτων του. Τα πρόσωπα της Ιστορίας είναι συνυφασμένα με τις τύχες των λαών, πρόσωπα που άλλαξαν προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο τον ρου της ιστορίας και τον επηρέασαν καίρια με τις σωστές ή λανθασμένες αποφάσεις της. Η ιστορία μάς διδάσκει και μας θυμίζει πώς να αποφεύγουμε τα λάθη του παρελθόντος, πολλές φορές όμως μας θυμίζει και το πόσο τρωτοί είμαστε, πόσο εύθραυστοι είμαστε, πόσο αδύναμοι είμαστε. Η Ιστορία είναι όμως και αμείλικτη και διορθωτική πολλές φορές, τοποθετεί τα πράγματα στη θέση τους και φέρνει στο προσκήνιο όλα εκείνα που κάποιος θα ήθελε να μείνουν εν κρυπτώ. Η ιστορία λοιπόν του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έχει την τιμητική της μέσα από αυτό το βιβλίο, το οποίο εκτός από το λεκτικό έχει και μια πραγματικά υπέροχη εικονογράφηση που συμπληρώνει μοναδικά την αφήγηση.
Άγνωστα επεισόδια ενός σκληρού και βάρβαρου πολέμου που έγραψαν ιστορία
Η επιστήμη της Ιστορίας είναι εδώ για να ανατρέχουμε κάθε στιγμή σε αυτήν και να τη συμβουλευόμαστε, να μαθαίνουμε τι συνέβη στο παρελθόν και τι μέλλει γενέσθαι στο άμεσο και απώτερο μέλλον, είναι η σοφή μητέρα όλων μας. Διότι οι εποχές μπορεί να αλλάζουν, οι άνθρωποι όμως όχι. Ο άνθρωπος πάντα θα παραμένει ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο και η Ιστορία είναι η τρανή απόδειξη αυτού. Μπορεί ο ολέθριος και καταστροφικός Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος να έχει λήξει πριν από σχεδόν εκατό χρόνια, όμως τα γεγονότα που έλαβαν χώρα καθ’ όλη τη διάρκειά του δεν έχουν πάψει να απασχολούν τους ιστορικούς και τους απανταχού συγγραφείς. Στο βιβλίο αυτό θα μάθουμε, μέσα από παραδείγματα, το ρόλο προσωπικοτήτων που τα έβαλαν με τον εχθρό και με κουράγιο και ζήλο κατάφεραν να γράψουν τη δική τους ιστορία. Είναι άνθρωποι σαν τον Αμπντούλ, τον Χαβάλα Λάουλα, τις γενναίες προσκοπίνες του Στρατοπέδου Γουέισιεν, τον μουσικό Καρλ Ελίασμπεργκ και τόσους άλλους που αξίζει να τους μνημονεύουμε γιατί αποτελούν μικρά θαύματα μέσα στην κόλαση.
Ο ζωγράφος Πάουλ Κλέε, θύμα ο ίδιος των ναζιστικών αυθαιρεσιών και χαρακτηρισμένος ως εκφυλισμένος ως προς την τέχνη του έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: “Όσο πιο τρομακτικός γίνεται ο κόσμος, τόσο η τέχνη γίνεται πιο αφηρημένη. Ενώ ένας ειρηνικός κόσμος παράγει ρεαλιστική τέχνη”. Η εξαιρετική αυτή έκδοση είναι λοιπόν ένας φόρος τιμής και μνήμης για την αποφασιστικότητα και την ισχυρή δυναμική που εξέφρασαν άνθρωποι ενώπιον του ναζιστικού και φασιστικού μορφώματος που θα καταλάμβανε την Ευρώπη για μία περίπου πενταετία και περιγράφει επίσης διάφορα επεισόδια, γνωστά και άγνωστα, του πολέμου. Ο κόσμος δυστυχώς δεν θα ήταν ποτέ ίδιος μετά από πέντε χρόνια και θα πραγματοποιούνταν τεκτονικές αλλαγές σε κάθε επίπεδο. Η ιστορία έχει τις διαφορετικές πτυχές της και κάθε βιβλίο που παρουσιάζεται εδώ έχει την σημασία του καθώς αναδεικνύει όσα έλαβαν χώρα σε μία περίοδο τόσο άστατη αλλά και τόσο εμβληματική.
Η έκδοση αυτή είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουν τα παιδιά και οι έφηβοι αλλά γιατί όχι και οι μεγαλύτεροι όσα δραματικά συνέβησαν εκείνη την κρίσιμη ιστορική περίοδο, να θυμηθούμε την οδύνη και την θλίψη των ανθρώπων αλλά συνάμα να γνωρίσουμε και το θάρρος, τη γενναιότητα και την αυταπάρνηση ορισμένων ανθρώπων που δεν δίστασαν να αντισταθούν στο καθεστώς αυταρχισμού και απολυταρχίας που επικρατούσε. Βρισκόμαστε μέσα στη δίνη του πολέμου, ο κόσμος που γνωρίζαμε δυστυχώς αλλάζει. Μαίνεται ένας Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος που η ανθρωπότητα νόμιζε πως δεν θα επαναλαμβανόταν, καθώς μόλις 20 χρόνια πριν είχε τελειώσει ένας άλλος αιματηρός Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος, οι συνέπειες και οι πληγές του οποίου δεν είχαν ακόμα κλείσει. Είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία μέσα από αυτό το βιβλίο, μεταφρασμένο από τον Μιχάλη Μακρόπουλο, να ανατρέξουμε σε λεπτομέρειες του πολέμου, να μάθουμε και να διδαχθούμε γιατί ο κόσμος δεν πρέπει να ξαναζήσει ποτέ μια τέτοια σύρραξη και μια τέτοια παρόμοια δυστυχία.
Η ιστορία της ανθρωπότητας έχει πολλά παραδείγματα φρίκης και αποτροπιασμού, ίσως η ιστορία αυτών των χώρων “αποθήκευσης” ανθρώπων για την εξόντωσή τους να βρίσκει όμοιά της την Ιερά Εξέταση στην Αναγέννηση και την πυρά στον Μεσαίωνα, τότε που αθώοι άνθρωποι καίγονταν ζωντανοί με το πρόσχημα μιας κάποιας φανταστικής αιρετικής δράσης. Σε κάθε περίπτωση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και όσα διαδραματίστηκαν εκεί είναι ένα γεγονός ως όλον, το οποίο θα μείνει και πρέπει να μείνει χαραγμένο στην μνήμη όλων ώστε να μην επαναληφθούν στο μέλλον τέτοιας μορφής αποτρόπαιες πράξεις που κανένας νους δεν μπορεί να χωρέσει. Μέσα στο βιβλίο διαβάζουμε μεταξύ άλλων για αυτήν την ολέθρια φρίκη του ολοκαυτώματος, ένα επεισόδιο του πολέμου που τόσο αμαύρωσε το μέλλον εκατομμυρίων ανθρώπων, μαθαίνουμε τί είναι το γκέτο, τί είναι το Άουσβιτς και τί η περίφημη τελική λύση. Όλοι αυτοί, οι εκατομμύρια άνθρωποι, ανάμεσά τους Πολωνοί, Σοβιετικοί, Εβραίοι, Ρομά και πολλοί άλλοι, οι οποίοι στα κρεματόρια και στους θαλάμους αερίων έπεσαν θύματα κάποιων ψυχοπαθών που διψούσαν για βία.
“Κοινότητες σε όλον τον κόσμο θυμούνται τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με διαφορετικό τρόπο. Με το να μαθαίνουμε για τα γεγονότα του πολέμου και να μνημονεύουμε τα θύματά του, θυμόμαστε γιατί η ειρήνη είναι τόσο σημαντική. Καθώς όσοι έζησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου απεβίωσαν, είναι πιο σημαντικό από ποτέ αυτές οι μνήμες να κληροδοτηθούν στις νέες γενιές”
Μαρτυρίες από περιπλανήσεις και ταξίδια ενός οικουμενικού ανθρώπου (Αλμπέρ Καμύ, Ημερολόγια ταξιδιού, Εκδόσεις Πατάκη)
Τα ημερολόγια ταξιδιού από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Νότια Αμερική που έχουμε την τύχη να διαβάζουμε και στα ελληνικά χάρη στις εκδόσεις Πατάκη δεν είναι απλά καταγραφές και αναμνήσεις, μέσα από αυτά τα ημερολόγια σκιαγραφείται η προσωπικότητα, η σκέψη και η φιλοσοφία του μεγάλου Νομπελίστα. Έχουν παιδευτικό χαρακτήρα και είναι ποτισμένα με στοχασμό, ποιητικότητα, λυρικότητα και πραγματικότητα. Είναι ένας μοναδικός τρόπος να έρθουμε σε επαφή με τις ενδόμυχες αναζητήσεις του Αλμπέρ Καμύ, ο οποίος ακόμα και στην άλλη άκρη του κόσμου δεν παύει να συλλογάται, δεν παύει να παρατηρεί και να καταθέτει τις δικές του απόψεις για τα θέματα που τον απασχολούν. Και πέρα όμως από αυτά τα στοιχεία, αποτελεί και μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσουμε τον άνθρωπο Καμύ, τον αδύναμο και ασθενικό Καμύ που όμως δεν σταματά να είναι ενεργός και δραστήριος παρά την αρρώστια που τον κατατρέχει. Πρόκειται για μια μορφή οικουμενική, παγκόσμια που παραμένει αξεπέραστη όσα χρόνια και αν περάσουν.Περισσότερα
Φώτης Κόντογλου, Βασάντα, Εκδόσεις Μεταίχμιο
Ο Φώτης Κόντογλου, στον επίλογο αυτής της σπουδαίας έκδοσης που μας έρχεται από το μακρινό 1923, γράφει χαρακτηριστικά: “Δεν μπορεί να λέγεται λογοτέχνης ένας που γράφει με παραμελημένη γλώσσα. Γι’ αυτό λέγεται και λογοτέχνης. Είναι σα να λέμε πως ο γλύπτης μπορεί να παραρρίξη το μάρμαρο, είτε ο ζωγράφος το χρώμα και το σχέδιο. Πως μπορεί να γείνη αυτό, αφού το Μέσον που έχει ο καθένας τους, κάνει την τέχνη του ζωγραφική, γλυπτική ή μουσική”. Ο Κόντογλου είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, πιο καίριος από ποτέ σε αυτά που καταθέτει στον επίλογο της έκδοσης μέσα από μια εκ βαθέων εξομολόγηση σχετικά με όσα τον απασχολούν. Είναι ουσιαστικά η πεμπτουσία της αντίληψής του αναφορικά με τον ρόλο του πραγματικού και αυθεντικού δημιουργού και καλλιτέχνη, έτσι όπως ο ίδιος ως ζωγράφος, αγιογράφος και συγγραφέας θεωρεί πως θα πρέπει να είναι. Ο ίδιος εξάλλου υπηρέτησε πιστά και αγόγγυστα την τέχνη του από το δικό του μετερίζι επηρεάζοντας σύγχρονους και επιγόνους. Πολυτάλαντη προσωπικότητα, διφυής καλλιτέχνης: στο ίδιο πρόσωπο συνυπάρχουν ο ζωγράφος που γράφει και ο πεζογράφος που ζωγραφίζει.Περισσότερα
Ένα ποίημα βάλσαμο για την ψυχή και φάρμακο για τον νου (Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, Αν, Εκδόσεις Διόπτρα)
Είναι συναρπαστικό πως μερικές λέξεις με τη μορφή ποιήματος μπορούν και δημιουργούν ένα ολόκληρο σύμπαν σκέψης. Δεν είναι όμως ένα απλό ποίημα, είναι ένα ποίημα με νόημα και διαχρονικό, ένα ποίημα που με αφετηρία έναν υποθετικό σύνδεσμο όπως είναι το αν συγκινεί μικρούς και μεγάλους, ένα ποίημα διδακτικό και βαθιά διεισδυτικό για τον κόσμο που μας περιβάλλει και στον οποίο έχουμε κληθεί να ζήσουμε. Για να είμαστε ακριβείς αυτό το ποίημα αφορά σε όλους και απευθύνεται σε όλους, μικρούς και μεγάλους, γιατί είναι οικουμενικό και ποτέ δεν έπαψε να εμπνέει τον άνθρωπο με τα διδάγματά του. Ο Κίπλινγκ σε όλα του τα πεζά όπως για παράδειγμα στο βιβλίο “Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς” μας εντάσσει σε ένα πλαίσιο αλληγορικών εικόνων, με μια ποιητικότητα εμφανέστατη στο λόγο του.Περισσότερα
Γουάλας Θέρμαν, Όσο πιο σκούρος ο καρπός…, Εκδόσεις Μάγμα
Η λογοτεχνία, μέσω γνωστών ή λιγότερο γνωστών εκπροσώπων της, ανέκαθεν υπήρξε ένας μοχλός και ένας ουσιώδης τρόπος ανάδειξης των κοινωνικών ζητημάτων και οι συγγραφείς μέσα από τα γραπτά τους και την αφήγησή τους καθρεφτίζουν με γλαφυρό και έμμεσο τρόπο όλα αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία, ανταποκριτές της οι ίδιοι μας καλούν σε συστράτευση και σε συλλογισμό. Εμείς, ως αναγνώστες αλλά και ως ενεργοί πολίτες, δεν έχουμε παρά να μελετήσουμε το έργο τους, να αφουγκραστούμε τον παλμό των ανησυχιών τους και να γίνουμε κοινωνοί των πιο μύχιων σκέψεών τους αναλογιζόμενοι έτσι και τον ρόλο μας σε αυτό το κλίμα αναταραχής. Αναμφίβολα, η ενεργή και δυναμική αντίδραση του καθενός μας απέναντι στο τέρας του ρατσισμού είναι κομβική και επιβεβλημένη, ειδικά στη σημερινή εποχή που το κλίμα αυτό βρίσκεται και πάλι στην κορύφωσή του.Περισσότερα
Εκθειάζοντας με λέξεις ένα πρόσωπο θαυμαστό και αξεπέραστο (Prosper Merimee, Α. ΜΠ. Μία προσωπογραφία του Σταντάλ, Εκδόσεις Άγρα)
Ο συγγραφέας της Κάρμεν και Κολόμπα, Προσπέρ Μεριμέ γνωρίζει τον γηραιότερο Σταντάλ σε σχετικά μικρή ηλικία και θαμπώνεται από την προσωπικότητα του περίφημου και ένδοξου συγγραφέα του Μοναστηριού της Πάρμας, του Κόκκινου και του Μαύρου και τόσων άλλων αξιομνημόνευτων κειμένων όπως το Περί έρωτος. Φαίνεται να αναπτύσσεται μεταξύ των μία σχέση δασκάλου και μαθητή. Εν είδει αφιερώματος αλλά σαφώς και ανάμνησης μέσω του μικρού αυτού βιβλίου, ο Μεριμέ αποτίνει φόρο τιμής στον άνθρωπο, τον συγγραφέα, τον φιλόσοφο, τον άνδρα, τον εραστή – γιατί υπήρξε και τέτοιος – Σταντάλ. Δεν στέκεται τόσο στο συγγραφικό του έργο αλλά μας ξεδιπλώνει πιο πολύ πτυχές της τόσο αμφιλεγόμενης προσωπικότητάς του σαγηνεμένος ο ίδιος από την ιδιαιτερότητα και την φυσιογνωμία του. Εξάλλου μέσα από τις αφηγήσεις αυτές κατανοούμε και έχουμε πληρέστερη εικόνα σχετικά με τους λόγους που τον οδήγησαν να γράψει βιβλία όπως το Περί Έρωτος στο οποίο περιγράφει αποτυχημένους έρωτες και πληγωμένες αναμνήσεις από τις ερωτικές του περιπτύξεις, κάτι που θα πράξει και ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε στις δικές του Ελεγείες του Ντουίνο.Περισσότερα
Γκυστάβ Φλωμπέρ, Όπως θέλετε. Λύσσα και αδυναμία, Εκδόσεις Ερατώ
Η γαλλική λογοτεχνία, με τις ιστορίες που πλάθουν οι συγγραφείς που την εκπροσωπούν, χαρίζει μέσα στους αιώνες στιγμές μοναδικής αναγνωστικής απόλαυσης στους αναγνώστες. Από την εποχή του Chretien de Troyes τον 12ο αιώνα, που θεωρείται ο πρώτος γάλλος μυθιστοριογράφος μέχρι και το σήμερα, ο γαλλικός λογοτεχνικός κόσμος είναι πλούσιος σε αφηγήσεις παντός τύπου. Είναι μία περιπέτεια εξαίρετου κάλλους, ένας γοητευτικός περίπατος που συνεχίζει να μας συνεπαίρνει. Είναι πάντα επίκαιρη η γαλλική λογοτεχνία και πάντα μία συναρπαστική αφορμή να την ανακαλύπτουμε καθώς ξεδιπλώνεται με τον ανθρωποκεντρικό αλλά και ρομαντικό της χαρακτήρα. Η γαλλική λογοτεχνία του ρεαλισμού, του νατουραλισμού, του ρομαντισμού και τόσων άλλων κινημάτων διαπρέπει με μία σθεναρή πίστη στον ανθρωποκεντρισμό, μιλώντας ανοιχτά ή έμμεσα για τα πάθη, τις σκέψεις, τους έρωτες, τις αγωνίες του ανθρώπου.Περισσότερα
Παιχνίδια επιβίωσης όταν το μυαλό απειλείται από το καθεστώς (Στέφαν Τσβάιχ, Σκακιστική νουβέλα, Εκδόσεις Μίνωας)
Ο Τσβάιχ χρησιμοποιεί το σκάκι ως αλληγορικό στοιχείο για να καθρεφτίσει έναν κόσμο, τόσο τον δικό του, τον εσωτερικό όσο και αυτόν που ξεθωριάζει γύρω του. Η ζωή μοιάζει με σκακιέρα και εκείνος μοιάζει με πιόνι χαμένο στην μετάφραση, βυθισμένο στην απουσία και την ανυπαρξία. Ο κ. Μπ όπως και ο ίδιος ο Τσβάιχ είναι η προσωποποίηση ενός αέναου δράματος που τέλος δεν έχει αλλά βρίσκει. Στην νουβέλα βρίσκει την ευκαιρία να αφηγηθεί την τρέλα ενός ανθρώπου που βίωσε την απόλυτη παράνοια όντας έγκλειστος σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου δίχως την παραμικρή δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Σε ένα βιβλίο σκακιού βρίσκει ένα στήριγμα, μια παρέα, μία προσωρινή λύτρωση που σιγά σιγά μετατρέπεται σε εφιάλτη, θα αντέξει; Περισσότερα
Ραντουάν Νασσάρ, Αρχαία καλλιέργεια, Εκδόσεις Πατάκη
Ο Λέων Τολστόι στην Άννα Καρένινα είχε γράψει πως όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες λίγο πολύ μοιάζουν μεταξύ τους ενώ κάθε δυστυχισμένη οικογένεια έχει τη δική της μοναδική δυστυχία, είναι δηλαδή δυστυχισμένη με το δικό της τρόπο. Ο Ραντουάν Νασσάρ μιλάει ανοιχτά για την οικογένεια που έχει στους κόλπους της έναν άσωτο υιό που επιστρέφει στην οικογένεια για να την υπηρετήσει με σεβασμό στις παραδόσεις και τις αρχές που οφείλουν να διέπουν κάθε οικογένεια, αυτή που σέβεται πάνω από όλα τον ίδιο της τον εαυτό. Ο Νασσάρ γράφει ένα μυθιστόρημα βαθιά συναισθηματικό και συγκινησιακά φορτισμένο, ένα μυθιστόρημα που έχει μια ενδόμυχη θρησκευτικότητα και έντονους συμβολισμούς μέσα από έναν λόγο που μας παραπέμπει στον πρώτο άνθρωπο της Αγίας Γραφής, αυτόν που παλεύει να ορθοποδήσει και να δει την καθαρή αλήθεια, μακριά από πειρασμούς.Περισσότερα