Οι τέσσερις ετούτες ιστορίες του Πωλ Μπόουλς («Ο φίλος του κόσμου», «Εκείνος από την Αγορά», «Η ιστορία του Λάχσεν και του Ιντίρ», «Ο άνεμος στο Μπένι Μιντάρ»), έχουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Είναι βαθιά χρωματισμένες από ιστορίες που του διηγήθηκαν νεαροί Άραβες. Κι όμως η ζοφερή τους ατμόσφαιρα γεμάτη φαντασία, οπτασίες και φόβους έχει έναν άλλο χαρακτήρα. Είναι ιστορίες που προκάλεσε το κάπνισμα του κιφ. Τα πρόσωπα κινούνται όπως σ’ ένα όνειρο. Μοιάζουν υπνωτισμένα από μια πραγματικότητα άλλην, έχουν στενή σχέση με τον κόσμο της «μαγείας» όπου οι επιθυμίες γίνονται πραγματικότητα. Ο Πωλ Μπόουλς είναι μάστορας της πρόζας. Η δεξιοτεχνία του δίνει λυρικές προεκτάσεις ξαφνικά εκεί που η αφήγηση μοιάζει να κλείνεται ασφυκτικά στον εαυτό της. Τ’ αραβικά ονόματα τόπων αντηχούν όπως μια μακρινή νοσταλγική μουσική γεμάτη νοήματα. (Από το εισαγωγικό σημείωμα του Νάνου Βαλαωρίτη)