“Είμαι άθεος. Δεν βλέπω καμία ηθική υπερδομή στο σύμπαν. Θεωρώ το έργο μου αισιόδοξο στον βαθμό που οι άνθρωποι, στη διάρκεια της περιόδου που γράφω γι’ αυτούς, βιώνουν έντονες συγκινήσεις. Και είναι βαθιά μου πεποίθηση πως αυτό είναι το μόνο που υπάρχει. Τίποτε άλλο δεν υπάρχει.” Αυτά δηλώνει ο Κάρπεντερ και παίρνει θέση ως προς την ερμηνεία του έργου του που προκαλεί πολλά και ποικίλα ερωτήματα. Ο Κάρπεντερ περιγράφει στο βιβλίο αυτό μία κοινωνία σε αποδρομή μέρος της οποίας είναι ο Τζακ Λέβιτ, ένας νέος που εμφανίζεται ως ο αποδιοπομπαίος τράγος ενός συστήματος που ευνοεί συμπεριφορές όπως η δική του. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που βιώνει το βάρος των ενεργειών του, πνίγεται στην ασταθή συμπεριφορά του και στην εγκληματική του δράση και βρίσκεται ενώπιον σωφρονισμού δίχως όμως το σύστημα σωφρονισμού να τον συνδράμει στην προσπάθεια “αποτοξίνωσής” του.Περισσότερα
