Παρουσιάσεις

Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου το όνομα του Αλέξανδρου, του ξακουστού βασιλιά της Μακεδονίας, παραμένει στην επικαιρότητα και έχει προκαλέσει έριδες και διαξιφισμούς μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων γύρω από την περίφημη ονομασία της γείτονος χώρας. Ένα μείζον πολιτικό ζήτημα, το οποίο επαναφέρει για μια ακόμα φορά τον Αλέξανδρο σε πρώτο πλάνο, για άλλους λόγους από αυτούς με τους οποίου καταπιάνεται το βιβλίο. Ωστόσο, είναι τέτοια η προσωπικότητα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τέτοιο το εκτόπισμά του ως στρατηλάτη και ηγέτη, τόσο σημαντική η στρατιωτική, πολιτική και πολιτιστική κληρονομιά του, τόσο δυνατή η επιρροή του στους επιγόνους και μεταγενέστερους Έλληνες και ξένους, τόσο εξαιρετικά δυνατός ο μύθος γύρω από το όνομά του και τον θάνατό του, που αναμφίβολα οι αναφορές στο πρόσωπό του ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν και πολλοί θα διεκδικούν ένα κομμάτι από την ιστορία που έγραψε με την παρουσία του και το πέρασμά του.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Πώς να αφηγηθείς μια ολόκληρη ζωή όταν όλα γύρω σου είναι διαλυμένες αναμνήσεις που πασχίζεις να ξεπεράσεις; Πόσα να αντέξει μια μελανιασμένη από τις τραυματικές εμπειρίες ψυχή; Η ζωή της Λίζα είναι ένα μωσαϊκό αναμνήσεων και πληγών που την έχουν στιγματίσει και που προσπαθεί να ξεχάσει, αλλά για να γίνει αυτό οφείλει να καταθέσει όλα αυτά που της δέρνουν και της μαστιγώνουν την ψυχή. Είναι η ψυχή της καταβεβλημένη, όχι μόνο από τη ζωή στο μακρινό Αφγανιστάν, όπου υπηρετεί ως στρατιωτικός, εκεί όπου βιώνει καθημερινές σκιές βίας και ακόμα αντέχει γιατί τα έχει δει σχεδόν όλα. Είναι κυρίως από την παιδική ηλικία ο πόνος της και η εσωτερική της πληγή, σε αυτή την τόσο τρυφερή ηλικία που η χαρά πρέπει να υπερκερνά την λύπη, εκείνη βυθίζεται στη βία του πατέρα της και την αδιαφορία της μητέρας της.Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Πολλές φορές τείνουμε να διατηρούμε και να αναπαράγουμε κάποιες προκαταλήψεις για άτομα που ασκούν συγκεκριμένα επαγγέλματα, όπως, για παράδειγμα, για τους ιατρούς. Θεωρούμε ότι αντιμετωπίζουν με ψυχρό επαγγελματισμό τον πόνο και τον θάνατο, ενώ συχνά η ψυχρότητά τους υποκρύπτει κυνικότητα, έναν υπέρμετρο ρεαλισμό ή ακόμη και μια γενικευμένη έλλειψη ευαισθησίας.

Ευτυχώς,  τουλάχιστον όσον αφορά τον ιατρικό κλάδο, υφίστανται εξαιρέσεις που μας κάνουν να αναθεωρούμε μεταμελημένοι  τις -μάλλον αυθαίρετες- γενικεύσεις. Υπάρχουν άνθρωποι της Τέχνης, την οποία έχουν υπηρετήσει με συνέπεια, ευαισθησία και επιτυχία, ταυτόχρονα με την Ιατρική Επιστήμη. Έργο δύσκολο, αξιοθαύμαστο και -ίσως- στα μάτια των πολλών ασυμβίβαστο -και, γι’ αυτό, ακόμη πιο ξεχωριστό.

Την καινούρια ποιητική συλλογή ενός επιστήμονα ιατρού και ταυτόχρονα έγκριτου λογοτέχνη θα σας παρουσιάσω, αγγίζοντας με σεβασμό τους στίχους και τα βαθύτερα νοήματά τους, έτσι όπως τα προσέλαβα, πρωτίστως ως αναγνώστρια και δευτερευόντως ως κριτικός. Πρόκειται για το έργο «Γραβάτα δημοσίας αιδούς», του Δημήτρη Π. Κρανιώτη, από τη Λάρισα.Περισσότερα

Ηλέκτρα Αλεξάκη

Η Ηλέκτρα Αλεξάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη του Σωκράτη και του Περικλή, την οποία δυσκολεύεται να αποχωριστεί για καιρό. Σπούδασε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο τις – κατά την γνώμη της- πιο συναρπαστικές Επιστήμες: Αρχαιολογία, Ιστορία Τέχνης και Ιστορία, ενώ οι ανασκαφές στις οποίες συμμετείχε υπήρξαν από τις πιο ωραίες στιγμές στη ζωή της. Ταξιδεύει συνεχώς και ονειρεύεται να ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα σε χώρες, όπως το Νεπάλ και η Μογγολία, καθώς και σε σχεδόν άγνωστα νησιά,  όπως το Lord Howe. Διαβάζει λογοτεχνία και γράφει κριτικές μόνο για όσα έργα την συναρπάζουν και τις  συνοδεύει πάντοτε από φωτογραφίες, όπου το βιβλίο είναι ο πρωταγωνιστής, σε σκηνικά που στήνει μόνη της, σαν σκηνογράφος παράστασης. Συχνά περιδιαβαίνει τις πόλεις και αναζητά φωτογραφικές συγκινήσεις. Μερικές φορές γράφει δικά της έργα, ειδικά μικρές ιστορίες, ενώ τα είδη που την συναρπάζουν είναι το ιστορικό και το αστυνομικό, οποιαδήποτε μορφή κι αν λαμβάνουν.  Έχει εκατοντάδες παιδιά -τους μαθητές της-, μια γάτα, την Αμφιλύκη, που ζηλεύει την αφοσίωσή της στα βιβλία,  και μια οικογένεια, η οποία  την στηρίζει τις ώρες που αναζητά την έμπνευση.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η έννοια της μητρότητας αποτέλεσε δημοφιλές θέμα στην ιστορία της ζωγραφικής, κυρίως στην εποχή των μεγάλων ζωγράφων της Αναγέννησης. Η ιστορία της Κιουάκο, πέρα από ό,τι συνέβη και ουσιαστικά αμαυρώνει την αγάπη της για το μωρό, αποδεικνύει πως η επιθυμία και η ανάγκη της μητρότητας είναι πολύ ισχυρή και είναι ικανή να παρασύρει τον άνθρωπο σε ενέργειες μακριά από τα όρια της λογικής. Η Κάκουτα διεισδύει στον ψυχισμό της γυναίκας που βλέπει την καταστροφή της και βρίσκει την λύτρωσή της σε ένα μωρό, ως το μόνο αποκούμπι πάνω στο οποίο μπορεί ακόμα να ελπίζει την ύπαρξή της όταν όλα γύρω της καταρρέουν. Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

“Ο τρόπος που βρέθηκα εδώ, η στημένη σύλληψή μου, η μεταγωγή και η δίκη, όλα ήταν σχεδιασμένα από εμένα. Τα πάντα σκηνοθετημένα στην κρύα ταράτσα. Ερωτοτροπώντας με την αυτοκτονία, πασχίζοντας για μια έσχατη λύση, πήρα τη θαρραλέα απόφαση: να κάνω τη ζωή του κούφιου ζωγράφου δούρειο ίππο μέσω του οποίου θα τολμούσα τη μεγαλειώδη έξοδο από τη μετριότητα”. Ο ήρωας του Κούβα είναι ένας άνθρωπος χωρίς πυξίδα, ένας θαλασσοδαρμένος από το τίποτα της ζωής του και αναζητά μία έξοδο κινδύνου, ένα σχέδιο διαφυγής και μια σωσίβια λέμβο για να καταφέρει να επανακτήσει το απολωλός νόημα της ζωής. Η λύση του, η μοναδική και έσχατη σανίδα σωτηρίας του, η διαφαινόμενη λύτρωσή του από την επικίνδυνη στασιμότητα της δικής του ζωής βρίσκεται ενδεχομένως στην πιστή αντιγραφή της ζωής ενός ανθρώπου, ενός ζωγράφου ονόματι Φίλιππος Ροδόπουλος, λύση με κωδική ονομασία “Καρμπόν”. Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Η συλλογή μικρών ιστοριών του δεύτερου επεισοδίου των εκδόσεων Ενύπνιο – το πρώτο εναρκτήριο λάκτισμα ήταν το βιβλίο του Λάζα Λαζάρεβιτς, “Στις όχθες του Σάβου” – μαρτυρά τη διάθεση για διείσδυση σε λογοτεχνία υψηλών προδιαγραφών όπου δεν μετρά η ποσότητα αλλά η ποιότητα. Ξεχωριστές αφηγήσεις εδώ από τον Κουτρουμπάκη, που μεταφέρει τον αναγνώστη σε πολιτείες άλλοτε οικείες και άλλοτε άγνωστες, σε ένα ευρύ φάσμα επένδυσης στο ανθρώπινο στοιχείο. Διαβάζοντας τις ιστορίες εισβάλλουμε στα σπίτια ανθρώπων, κατανοούμε τις αγωνίες τους, μυρίζουμε το άρωμα της παραγωγής τους, ζούμε τις ζωές τους, είμαστε μικροί παρατηρητές και αναζητητές των και με το χέρι μας κάπως παράνομα ξεθολώνουμε το τζάμι του παραθύρου για να γίνουμε μάρτυρες των γεγονότων της ζωής τους. Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ο συγγραφέας Αντόνιο ντι Μπενεντέτο θα προτιμούσε να ταξιδεύουν τα βιβλία του περισσότερο από εκείνον, όπως θα διαβάσουμε στο εξαιρετικά διαφωτιστικό επίμετρο της μεταφράστριας Άννας Βερροιοπούλου. Επίσης, στο ίδιο επίμετρο μαθαίνουμε πως παίρνει δεκαοκτώ μέρες άδεια από τη δουλειά του και κλεισμένος σε ένα έρημο σπίτι καταφέρνει να γράψει το μυθιστόρημά του στο λιγοστό χρονικό διάστημα. Τα προσωπικά βιώματα και τα γεγονότα, κυρίως θλιβερά, είναι τελικά αυτά που σημαδεύουν τον κόσμο του συγγραφέα, που αν δεν μιλήσει για αυτά είναι σαν να αυτοκτονεί συνειδησιακά. Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

Ο Σαρλ Μποντλέρ ήταν αυτός που ανακάλυψε στην Ευρώπη τη λογοτεχνική ευφυΐα του Πόε και ανέλαβε τη μετάφραση και διάδοση του έργου του. Ο ίδιος είχε πει σχετικά: “Η ποίηση του Έντγκαρ Άλαν Πόε είναι βαθιά και στιλπνή σαν όνειρο, μυστηριακή και τέλεια σαν κρύσταλλο”. Ο Πόε εξαντλημένος αλλά και εμπνεόμενος από τις εξουθενωτικές, μαύρες και κακόβουλες σκέψεις του μας άφησε κληρονομιά ένα έργο πλούσιο, διαχρονικό και πάντα επίκαιρο. Η παρακαταθήκη που άφησε ο Έντγκαρ Άλαν Πόε στις επερχόμενες γενιές είναι πλέον αναγνωρισμένη και από τον θάνατο του έως σήμερα δεν έχει πάψει να εδραιώνεται όλο και περισσότερο ως ένας στοχαστής συγγραφέας. Περισσότερα

Γιάννης Αντωνιάδης

Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris X Nanterre στο Παρίσι. Είναι κάτοχος Master of Arts in Management and Administration από το Bocconi School of Management του Μιλάνου. Ως ανεξάρτητος Ιστορικός τέχνης ασχολήθηκε με την οργάνωση εκθέσεων σε γκαλερί και χώρους τέχνης με την συμμετοχή αποκλειστικά νέων καλλιτεχνών. Αρθρογραφεί ως κριτικός βιβλίου, διοργανώνει διαλέξεις για τέχνη και είναι ο ιθύνων νους πίσω από το bookfeed.

«Ο Περιπλανωμένος»: ένα βιβλίο με πενήντα δύο παραβολές γραμμένες με την απλότητα και την αμεσότητα που χαρακτηρίζει τον Χαλίλ Γκιμπράν, τον σημαντικότερο, δηλαδή, εκπρόσωπο της αραβόφωνης λογοτεχνίας· τον άνθρωπο ο οποίος  ξεκίνησε πάμφτωχος από τον Λίβανο,  όπου νέος υπήρξε υποστηρικτής της ανεξαρτησίας του έθνους του από τους Οθωμανούς· τον πεζογράφο και ποιητή,  που χρησιμοποίησε ευρέως την αγγλική γλώσσα, την οποία διδάχθηκε ως φτωχός μετανάστης στις Η.Π.Α·  τον ζωγράφο, που μαθήτευσε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι και έφτασε στο σημείο να φιλοτεχνήσει πορτρέτα του Ροντέν, της Σάρα Μπερνάρ και του Καρλ Γιουνγκ· τον φιλόσοφο, που στοχάστηκε πάνω στην αδελφοσύνη, τη φιλανθρωπία, τον έρωτα, τη ζωή, τα όνειρα και την αγάπη, με έναν τρόπο βαθιά μυστικιστικό και λυρικό.Περισσότερα

Ηλέκτρα Αλεξάκη

Η Ηλέκτρα Αλεξάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη του Σωκράτη και του Περικλή, την οποία δυσκολεύεται να αποχωριστεί για καιρό. Σπούδασε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο τις – κατά την γνώμη της- πιο συναρπαστικές Επιστήμες: Αρχαιολογία, Ιστορία Τέχνης και Ιστορία, ενώ οι ανασκαφές στις οποίες συμμετείχε υπήρξαν από τις πιο ωραίες στιγμές στη ζωή της. Ταξιδεύει συνεχώς και ονειρεύεται να ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα σε χώρες, όπως το Νεπάλ και η Μογγολία, καθώς και σε σχεδόν άγνωστα νησιά,  όπως το Lord Howe. Διαβάζει λογοτεχνία και γράφει κριτικές μόνο για όσα έργα την συναρπάζουν και τις  συνοδεύει πάντοτε από φωτογραφίες, όπου το βιβλίο είναι ο πρωταγωνιστής, σε σκηνικά που στήνει μόνη της, σαν σκηνογράφος παράστασης. Συχνά περιδιαβαίνει τις πόλεις και αναζητά φωτογραφικές συγκινήσεις. Μερικές φορές γράφει δικά της έργα, ειδικά μικρές ιστορίες, ενώ τα είδη που την συναρπάζουν είναι το ιστορικό και το αστυνομικό, οποιαδήποτε μορφή κι αν λαμβάνουν.  Έχει εκατοντάδες παιδιά -τους μαθητές της-, μια γάτα, την Αμφιλύκη, που ζηλεύει την αφοσίωσή της στα βιβλία,  και μια οικογένεια, η οποία  την στηρίζει τις ώρες που αναζητά την έμπνευση.