“Αυτό που επιχειρώ είναι μία συνεχή ανανέωση, πραγματικά συνεχή και αυτό δεν είναι κάτι εύκολο. Γνωρίζω πως η ζωγραφική μου έχει διάφορες μορφές, βιαιότητα, ένα συνεχές παιχνίδι δύναμης, είναι ένα πράγμα εύθραυστο με την έννοια του ωραίου, του μεγαλειώδους. Είναι εύθραυστη όπως η αγάπη” έγραφες το 1954, έναν χρόνο πριν αφήσεις την τέχνη της ζωγραφικής πιο φτωχή και από το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Και ήσουν μόλις 41 χρονών Νικολά, τόσο νωρίς, τόσο απροσδόκητα, τόσο απρόσμενα, τόσο μοιραία. Και όμως είχες καταφέρει πολλά, να γοητεύσεις δίχως άλλο το κοινό και τους κριτικούς, να εδραιώσεις την θέση σου στους καλλιτεχνικούς κύκλους και να ξεχωρίσεις, να καταστείς ένα νέο παιδί θαύμα της ζωγραφικής, ένας αυθεντικός εκπρόσωπος του χρώματος και του σχήματος που με τόσο πάθος και λαχτάρα πάντα χρησιμοποίησες για να φιλοτεχνήσεις και να χαρίσεις αυτά τα μοναδικά και επιβλητικά τοπία. Περισσότερα
