Ο Κάφκα στην περίφημη Δίκη ασχολείται εμμέσως πλην σαφώς με το τέρας της γραφειοκρατίας ενώ στην εξαίσια Μεταμόρφωση ασχολείται με τον εφιαλτικό ρόλο του πατέρα του που πάντα τον καταδυνάστευε. Ο Κάφκα δηλαδή στα έργα του είχε ανέκαθεν πραγματευτεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο περίεργα όντα που είχαν το καθένα την αλληγορία του μέσα στην ταραγμένη ζωή του. Ο κύριος Κ. ζούσε με τον εφιάλτη ενός τεράστιου όντος που δεν τον άφηνε να ανασάνει και ήταν έτοιμο να τον καταπιεί ενώ και στην Μεταμόρφωση προσπαθούσε να απωθήσει αυτό που τον συγκλόνιζε εσωτερικά και τον φόρτιζε συναισθηματικά για αυτό και πάσχιζε να το τιθασεύσει. Τα ψυχολογικά του τραύματά του ήταν εμφανή ήδη από τα πρώτα χρόνια για αυτό και ο ίδιος αποφασίζει να προσανατολιστεί σε παράξενες μορφές ζωής σαν αυτό να ήταν το πέρασμά του από το πραγματικό στο πλήρως φαντασιακό.Περισσότερα
