Ιζαμπέλ Ρίο Νόβο, Παριζιάνικος δρόμος μια βροχερή μέρα, Εκδόσεις Βακχικόν

“Είδα το Παρίσι περπατώντας το. Πώς βλέπεις μια πόλη όταν την περπατάς; Το οπτικό μου πεδίο άλλαζε συνέχεια, καθώς το εμπόδιζαν οι τοίχοι των κτιρίων ή απλωνόταν στον ανοιχτό χώρο των λεωφόρων, το διέκοπταν οι περαστικοί που έρχονταν προς την κατεύθυνσή μου, οι άμαξες που διέσχιζαν τον δρόμο μου, οι μεταλλικές κατασκευές των γεφυρών που λάμποντας στον ήλιο με θάμπωναν” γράφει για το έργο του ο επιφανής ζωγράφος Γκουστάβ Καγιεμπότ την προσωπογραφία του οποίου “φιλοτεχνεί” η συγγραφέας Ιζαμπέλ Ρίο Νόβο μέσα από μια πολύ ευρηματική αφήγηση καθώς η ίδια πρωταγωνιστεί ως η αφηγήτρια Συγγραφέας. Ο κόσμος της τέχνης των ιμπρεσιονιστών έχει μέσα από το βιβλίο την ιδιαίτερη τιμητική του καθώς παρελαύνουν περίοπτα πρόσωπα και φυσιογνωμίες όπως ο Μανέ, ο Μονέ, ο Πισαρό και τόσοι άλλοι που διαδραμάτισαν ηγετικό ρόλο στο καλλιτεχνικό πεδίο της εποχής.Περισσότερα

Heinrich Wölfflin, Βασικές έννοιες της ιστορίας της τέχνης, Εκδόσεις Επίκεντρο

Το Βίντερτουρ είναι μία από τις όχι και τόσο γνωστές πόλεις της Ελβετίας και δεν είναι απαραιτήτως ένας προορισμός όσο η Γενεύη ή η Ζυρίχη. Ωστόσο, θέλγει τα βλέμματα, καθώς για τους λάτρεις της τέχνης είναι σημείο αναφοράς, γιατί σε αυτή την πόλη που γεννήθηκε ο Βόλφλιν, βρίσκεται μία από τις σημαντικότερες συλλογές έργων τέχνης στην Ευρώπη, μία από τις πλουσιότερες συλλογές. Όπως το Ααράου της Ελβετίας υπήρξε η πόλη όπου πέρασε τα νεανικά του χρόνια ο Αϊνστάιν και η πόλη όπου το σχολείο στο οποίο φοιτούσε τον έκρινε ακατάλληλο προς μάθηση, έτσι και το Βίντερτουρ είναι σημαντικό τοπόσημο γιατί ανέδειξε αυτόν τον κορυφαίο Ιστορικό τέχνης. Ο Βόλφλιν υπήρξε πολυγραφότατος και το έργο του “Κλασική τέχνη” είναι σημείο αναφοράς για τους ιστορικούς τέχνης και βασικό εργαλείο ανάγνωσης της τέχνης γενικότερα.Περισσότερα

Ιχνηλατώντας την τέχνη του 19ου και του 20ου αιώνα μέσα από δύο σπουδαία βιβλία, Εκδόσεις Επίκεντρο

Ο Πικάσο είχε γράψει κάποτε πως η τέχνη ξεπλένει από τη ζωή μας την σκόνη της καθημερινότητας ενώ ο Πάουλ Κλεε με την σειρά του και με κάπως σκωπτικό τρόπο έγραφε πως όσο πιο τρομακτικός γίνεται ο κόσμος τόσο πιο αφηρημένη θα γίνεται η τέχνη, γιατί σε έναν κόσμο ειρηνικό η τέχνη είναι ρεαλιστική. Αυτές είναι οι απόψεις δύο σπουδαίων ζωγράφων του 20ου αιώνα που με την σκέψη τους δίνουν το στίγμα του τι είναι τέχνη για αυτούς. Η τέχνη οφείλει να είναι ένα πεδίο γνώσης που θα μεταδίδεται με αγάπη προς τους πολλούς ώστε να μην καθίσταται μια επιστήμη που θα απευθύνεται σε μία ελίτ ανθρώπων. Η τέχνη πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλους, μικρούς και μεγάλους, φτωχούς και πλούσιους, γιατί μέσω της τέχνης η ψυχή θεραπεύεται και ηρεμεί.Περισσότερα

Gilles Deleuze, Φράνσις Μπέικον. Η λογική της αίσθησης, Εκδόσεις Πλέθρον

Ο σπουδαίος φιλόσοφος Ντελέζ γράφει ένα ξεχωριστό δοκίμιο για τον σπουδαίο ζωγράφο Φράνσις Μπέικον, μιλάει αποκλειστικά για τον ζωγράφο και για το έργο του με μία προσέγγιση πολύ στοχαστική, θέτοντας ερωτήματα και απορίες στις οποίες προσπαθεί να απαντήσει. Η κατάθεσή του αυτή που είναι έργο ζωής μιας και δεν μας έχει συνηθίσει να ασχολείται με θέματα τέχνης και μας παρακινεί να περιπλανηθούμε στα μονοπάτια μιας περιπέτειας, της «Μπεικονιάδας» από την οποία μόνο κερδισμένοι βγαίνουμε σαν ανακαλύπτουμε εκτός από όλες τις άλλες ιδιότητές του και αυτήν του φιλοσόφου Φράνσις Μπέικον. Κάθε δημιουργός που βάζει ένα λιθαράκι στο κτίσμα της γνώσης για την ανθρώπινη υπόσταση είναι αντικείμενο ευγνωμοσύνης από όλους εμάς που θα μας περιπλέξει, με την καλή πάντα έννοια, στα δίχτυα της διανόησής του: να αναλογιστούμε τα πεπραγμένα του και τα λόγια του.Περισσότερα

Μαρία Γκάινσα, Το οπτικό νεύρο, Εκδόσεις Opera

“Οι άνθρωποι δε θέλουν να πεθάνουν, γι’ αυτό και ανατρέχουν στην τέχνη: γιατί γνωρίζουν ότι θα τους δώσει ζωή” έχει πει πρόσφατα ο ζωγράφος Τζορτζ Κόντο με αφορμή μια έκθεσή του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η Μαρία Γκάινσα αφηγείται ιστορίες που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον ιδιαίτερο και μοναδικό κόσμο της τέχνης και κυρίως της ζωγραφικής. Σε όλες τις ιστορίες που αγγίζουν τα ανθρώπινα όρια, όμοια με εκείνα που και οι ζωγράφοι οι ίδιοι άγγιξαν, πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα που κάθε φορά αφηγείται το παρόν με όπλο το παρελθόν μέσα από έναν έντονο συναισθηματισμό. Η ίδια αντλεί δύναμη από τους ζωγράφους με τους οποίους έρχεται νοερά σε επαφή και αφηγείται τις προσωπικές τους ιστορίες, ιστορίες που μοιάζουν να έχουν πολλά κοινά με τις ιστορίες των ηρώων της, αυτούς που η ίδια “ζωγραφίζει” και “απεικονίζει” μέσα από τις λέξεις της.Περισσότερα

Charles Baudelaire, Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής, Εκδόσεις Παπαδόπουλος

μπωντλαίρ

Η σειρά Μικρά διαχρονικά είναι ένα κόσμημα που συνεχίζει να εμπλουτίζει και να διακοσμεί τη βιβλιοθήκη μας, είναι μια σειρά που προσφέρει στον αναγνώστη μικρά άγνωστα διαμάντια διαχρονικών λογοτεχνών. Ο συγγραφέας των “Ανθών του Κακού” Σαρλ Μπωντλαίρ, στο ολιγοσέλιδο αλλά πολύ σημαντικό δοκίμιο “Ο ζωγράφος της μοντέρνας ζωής” πραγματεύεται ποικίλα θέματα που τον απασχολούν σε σχέση με την αισθητική. Η γραφή του ακολουθεί και εδώ το αίσθημα ευθύνης και τις αρχές που διέπουν τη φιλοσοφία του, τον τρόπο αντίληψής του για τις τέχνες την εποχή των καλλιτεχνικών ζυμώσεων. Περισσότερα