Η σημαντικότητα της προσωπικότητας και της γραφής του Κάφκα είναι ένα θέσφατο, είναι ένα δεδομένο αδιαμφισβήτητο. Αυτό που επίσης ξεχωρίζει από την καφκική σκέψη είναι οι ίδιες του οι αγωνίες και τα βιώματα που βίωσε σε μια κρίσιμη ιστορικά εποχή αλλά και σε μια συγκυρία οικογενειακή που για τον ίδιο είναι επιταγή βασανιστική ως προς την ψυχή του αλλά επιτυχής ως προς την γραφή του με την έννοια πως η λύτρωσή του γίνεται και η σφραγίδα, το σημάδι του ξεχωριστού λογοτεχνικού του ύφους, του αφηγηματικού του σύμπαντος. Στον τόμο αυτό, σε αυτή την υπέροχη και ιδιαίτερη έκδοση υπάρχει η υπογραφή του μεταφραστή Θοδωρή Τσομίδη και το επίμετρο που επιμελήθηκε ο Θανάσης Τριαρίδης του οποίου έτυχε να παρακολουθήσω ομιλία για την Σαλώμη του Όσκαρ Ουάιλντ, ήμουν τυχερός. “Ας ονομάσουμε αυτήν τη διδαχή πού δεν διδάσκει ~ αποδιδαχή ~. Αυτό είναι το είδος του Κάφκα” αναφέρει πολύ εύστοχα ο Τριαρίδης στο επίμετρό του.Περισσότερα
