Είναι χαράς ευαγγέλια όταν βλέπουν το φως της δημοσιότητας νέοι μουσικοί δίσκοι σε μία εποχή δύσκολη και χαλεπή. Και όμως το Όγδοο, που καιρό τώρα έχει δώσει το δικό του στίγμα, τα νέα είναι πολύ ευχάριστα. Γιατί κάθε φορά που το Όγδοο αναλαμβάνει την παρουσίαση μιας νέας μουσικής παραγωγής αυτό χαροποιεί τους ακροατές και ευφραίνει την ψυχή. Πρόκειται για δουλειές που έχουν ταυτότητα, ποιότητα και φροντίδα και δεν είναι κάτι που συμβαίνει πια τόσο συχνά. Έτσι και τώρα, με αυτές τις τρεις μοναδικές μουσικές διαδρομές με την υπογραφή καταξιωμένων δημιουργών, ερμηνευτών και στιχουργών έχουμε την δυνατότητα να απολαύσουμε καλή ελληνική μουσική όπως κάποτε. Διαφορετικά ακούσματα με μία όμως κοινή συνισταμένη, την αγάπη για το καλό ελληνικό τραγούδι και αυτό έχει μεγάλη σημασία.Περισσότερα
Όγδοο: Η ποίηση στη μουσική μέσα από τρεις μοναδικές μουσικές παραγωγές (Μέρος Β’)
Είναι κοινός τόπος πως έχουμε στο μυαλό μας την ποίηση ως ένα είδος αναγνώσματος δυσπρόσιτο και ξένο, πολλές φορές δυσνόητο, από το οποίο απομακρυνόμαστε γιατί δεν μας είναι οικείος χώρος. Δυστυχώς δεν έχουμε αγκαλιάσει την ποίηση όσο θα έπρεπε και δεν την έχουμε εντάξει στην καθημερινή μας ζωή ως κάτι απαραίτητο, ως κάτι προσοδοφόρο, ως ένα είδος δηλαδή που μπορεί να συμβάλλει στην προσωπική μας πνευματική και ψυχική ευεξία. Η ποίηση, είναι πραγματικά μία όαση τρυφερότητας, ένας τόπος επαφής με άλλους κόσμους μακρινούς και φανταστικούς, είναι η έξοδος διαφυγής από έναν κόσμο πολλές φορές πεζό και μίζερο. Πόσο μάλλον όταν αυτή συνδυάζεται με την μουσική και ανοίγει φτερά σε μακρινές πολιτείες.Περισσότερα
Όγδοο: Η ποίηση στη μουσική μέσα από τρεις μοναδικές μουσικές παραγωγές
Είναι κοινός τόπος πως έχουμε στο μυαλό μας την ποίηση ως ένα είδος αναγνώσματος δυσπρόσιτο και ξένο, πολλές φορές δυσνόητο, από το οποίο απομακρυνόμαστε γιατί δεν μας είναι οικείος χώρος. Δυστυχώς δεν έχουμε αγκαλιάσει την ποίηση όσο θα έπρεπε και δεν την έχουμε εντάξει στην καθημερινή μας ζωή ως κάτι απαραίτητο, ως κάτι προσοδοφόρο, ως ένα είδος δηλαδή που μπορεί να συμβάλλει στην προσωπική μας πνευματική και ψυχική ευεξία. Η ποίηση, είναι πραγματικά μία όαση τρυφερότητας, ένας τόπος επαφής με άλλους κόσμους μακρινούς και φανταστικούς, είναι η έξοδος διαφυγής από έναν κόσμο πολλές φορές πεζό και μίζερο. Πόσο μάλλον όταν αυτή συνδυάζεται με τη μουσική και ανοίγει φτερά σε μακρινές πολιτείες.Περισσότερα
Οδυσσέας Ελύτης, Αναφορά στον Ανδρέα Εμπειρίκο, Εκδόσεις Ύψιλον
Δύο λαμπρές μορφές της διανόησης, ποιητές και οι δύο της ζωής και του έρωτα, άνθρωποι και εργάτες του πνεύματος με όλη την σημασία της λέξης, ακούραστοι μελισσοκόμοι της σκέψης και όχι απλοί επισκέπτες μιας κάποιας πνευματικής διεργασίας απλά για το θεαθήναι, υπήρξαν Ελύτης και Εμπειρίκος. Εδώ συναντιούνται καθώς ο Οδυσσέας Ελύτης του Άξιον Εστί γράφει για τον εξέχοντα ταξιδιώτη ποιητή της Οκτάνας Ανδρέα Εμπειρίκο. Μιαν άλλη αναφορά στον Γκρέκο όπως είχε κάνει χρόνια νωρίτερα ο Καζαντζάκης, ένα μαγικό ταξίδι στον ποιητικό λόγο και μία απαστράπτουσα συνύπαρξη υπό έναν κοινό ουρανό. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι σαν τον Ελύτη και τον Εμπειρίκο είχαν ένα δικό τους προσωπικό και ξεχωριστό κώδικα επικοινωνίας, υπόγειο και αόρατο αλλά τόσο ουσιαστικό, που εμάς μας αρκεί να τους διαβάζουμε και ας μην είμαστε σε θέση παρά να κατανοήσουμε κάποια βασικά τους στοιχεία.Περισσότερα
Λουί Αραγκόν, Εκδόσεις Πλέθρον
Είναι ευχής έργον για κάποιον να πέφτει εκούσια στα δίχτυα της ποίησης και να βγαίνει από αυτήν ηρεμότερος και πιο γαληνεμένος, ακόμα πιο ρομαντικός και ακόμα πιο εμπνευσμένος. Με την ποίηση που πηγάζει από τα τρίσβαθα της ψυχής του ποιητή και ραντίζει με αυτήν λέξεις στο χαρτί τελείται μία ιεροτελεστία που εκκινεί με την κατάθεση των σκέψεών του, των συναισθημάτων του, των ενδόμυχων αγωνιών του. Ο Λουί Αραγκόν υπήρξε ένας από τους πιο επιφανείς και σημαίνοντες ποιητές σε παγκόσμια κλίμακα, ένας στρατευμένος διανοούμενος που με τον λόγο του έβαλε τα θεμέλια του κινήματος του υπερρεαλισμού και πάλεψε σθεναρά για τις ιδέες του, ιδέες που υπερασπίστηκε με την πολυεπίπεδη και πολυπρισματική του γραφή.Περισσότερα
Ανθολογία, Ο Μανόλης Αναγνωστάκης ανθολογεί, Εκδόσεις Μεταίχμιο
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης πίστευε στη νεότητα του ποιητή γιατί όσο πιο νέος τόσο πιο δημιουργικός και εμπνευσμένος. Αδυνατούσε να κατανοήσει πώς ένας ποιητής με εμπειρία και ρυτίδες μπορούσε να ονομάζεται ποιητής. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που σταμάτησε ήδη από το 1971 να γράφει ποιήματα και στράφηκε σε άλλα είδη όπως το δοκίμιο, τα άρθρα και οι μελέτες. Δεν ένιωθε άλλο την ανάγκη να γράψει, αισθανόταν πως ο ποιητικός οίστρος του τον εγκατέλειψε, τα χρόνια τον φόρτωσαν και το μελάνι της ποίησης στέγνωσε για να το πω πιο ποιητικά. Ο ίδιος είχε πει: «Η ποίηση είναι μία πρώιμη περίοδος της ανθρωπότητας. Δεν μπορεί ένας πενήντα χρονών ν’ αρχίσει να γράφει ποιήματα». Δεν δημοσίευσε ποτέ κακά ποιήματα γιατί δεν υπήρχαν για εκείνον τέτοια, αν διέβλεπε πως κάποιο ποίημα δεν τον ικανοποιούσε, το άφηνε στην άκρη σαν να μην υπήρχε, το έβγαζε από το συρτάρι της μνήμης του.Περισσότερα
Μια ματιά στον κόσμο του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΜΒΟΣ
Μια ματιά στον κόσμο της Άννα Αχμάτοβα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΜΒΟΣ
Με τα φτερά της ποίησης για μια καλύτερη ζωή
Είναι κοινός τόπος πως έχουμε στο μυαλό μας την ποίηση ως ένα είδος αναγνώσματος δυσπρόσιτο και ξένο, πολλές φορές δυσνόητο, από το οποίο απομακρυνόμαστε γιατί δεν μας είναι οικείος χώρος. Δυστυχώς δεν έχουμε αγκαλιάσει την ποίηση όσο θα έπρεπε και δεν την έχουμε εντάξει στην καθημερινή μας ζωή ως κάτι απαραίτητο, ως κάτι προσοδοφόρο, ως ένα είδος δηλαδή που μπορεί να συμβάλλει στην προσωπική μας πνευματική και ψυχική ευεξία. Η ποίηση, η οποία εορτάζεται παγκοσμίως κάθε χρόνο τέτοια μέρα παράλληλα με την έλευση της εαρινής ισημερίας, είναι πραγματικά μία όαση τρυφερότητας, ένας τόπος επαφής με άλλους κόσμους μακρινούς και φανταστικούς, είναι η έξοδος διαφυγής από έναν κόσμο πολλές φορές πεζό και μίζερο. Περισσότερα
Αnne Sexton: η ποιήτρια που τόλμησε να ξεγυμνώσει τη γυναικεία ψυχή ακόμη και στα πιο σκοτεινά της σημεία
Μοντέλο, νοικοκυρά, μητέρα, καταθλιπτική ασθενής, βραβευμένη το 1964 με το βραβείο Πούλιτζερ, ποιήτρια που άγγιξε θέματα -ως τότε- απαγορευμένα στην Ποίηση, αγαπητή σε ένα ετερόκλητο κοινό: όλα αυτά και ακόμη περισσότερα -αντιφατικά και μη αναμενόμενα- στοιχεία, χαρακτηρίζουν την αμερικανίδα ποιήτρια Anne Sexton.Περισσότερα
Η Ηλέκτρα Αλεξάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη του Σωκράτη και του Περικλή, την οποία δυσκολεύεται να αποχωριστεί για καιρό. Σπούδασε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο τις – κατά την γνώμη της- πιο συναρπαστικές Επιστήμες: Αρχαιολογία, Ιστορία Τέχνης και Ιστορία, ενώ οι ανασκαφές στις οποίες συμμετείχε υπήρξαν από τις πιο ωραίες στιγμές στη ζωή της. Ταξιδεύει συνεχώς και ονειρεύεται να ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα σε χώρες, όπως το Νεπάλ και η Μογγολία, καθώς και σε σχεδόν άγνωστα νησιά, όπως το Lord Howe. Διαβάζει λογοτεχνία και γράφει κριτικές μόνο για όσα έργα την συναρπάζουν και τις συνοδεύει πάντοτε από φωτογραφίες, όπου το βιβλίο είναι ο πρωταγωνιστής, σε σκηνικά που στήνει μόνη της, σαν σκηνογράφος παράστασης. Συχνά περιδιαβαίνει τις πόλεις και αναζητά φωτογραφικές συγκινήσεις. Μερικές φορές γράφει δικά της έργα, ειδικά μικρές ιστορίες, ενώ τα είδη που την συναρπάζουν είναι το ιστορικό και το αστυνομικό, οποιαδήποτε μορφή κι αν λαμβάνουν. Έχει εκατοντάδες παιδιά -τους μαθητές της-, μια γάτα, την Αμφιλύκη, που ζηλεύει την αφοσίωσή της στα βιβλία, και μια οικογένεια, η οποία την στηρίζει τις ώρες που αναζητά την έμπνευση.