Ανάμεσα στα διάφορα λογοτεχνικά είδη, εκείνο που πραγματικά χαρακτηρίζεται για τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας του, τόσο ως προς τη συγγραφή του όσο και ως προς την πρόσληψή του από τους αναγνώστες, είναι το διήγημα. Είδος απαιτητικό και ταυτόχρονα περιοριστικό της ελευθερίας του συγγραφέα -αφού θέτει όρια και κανόνες- αποτελεί μία βασική ένδειξη -για να μην πω απόδειξη- ότι όποιος κατορθώνει να συγγράψει επιτυχημένα διηγήματα διαθέτει εκείνο το άυλο υλικό που χαρακτηρίζει αμετάκλητα έναν Τεχνίτη του Λόγου.Περισσότερα
Η Ηλέκτρα Αλεξάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη του Σωκράτη και του Περικλή, την οποία δυσκολεύεται να αποχωριστεί για καιρό. Σπούδασε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο τις – κατά την γνώμη της- πιο συναρπαστικές Επιστήμες: Αρχαιολογία, Ιστορία Τέχνης και Ιστορία, ενώ οι ανασκαφές στις οποίες συμμετείχε υπήρξαν από τις πιο ωραίες στιγμές στη ζωή της. Ταξιδεύει συνεχώς και ονειρεύεται να ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα σε χώρες, όπως το Νεπάλ και η Μογγολία, καθώς και σε σχεδόν άγνωστα νησιά, όπως το Lord Howe. Διαβάζει λογοτεχνία και γράφει κριτικές μόνο για όσα έργα την συναρπάζουν και τις συνοδεύει πάντοτε από φωτογραφίες, όπου το βιβλίο είναι ο πρωταγωνιστής, σε σκηνικά που στήνει μόνη της, σαν σκηνογράφος παράστασης. Συχνά περιδιαβαίνει τις πόλεις και αναζητά φωτογραφικές συγκινήσεις. Μερικές φορές γράφει δικά της έργα, ειδικά μικρές ιστορίες, ενώ τα είδη που την συναρπάζουν είναι το ιστορικό και το αστυνομικό, οποιαδήποτε μορφή κι αν λαμβάνουν. Έχει εκατοντάδες παιδιά -τους μαθητές της-, μια γάτα, την Αμφιλύκη, που ζηλεύει την αφοσίωσή της στα βιβλία, και μια οικογένεια, η οποία την στηρίζει τις ώρες που αναζητά την έμπνευση.
